In een reactie op deze foto uit Rio de Janeiro (hiernaast klein) stelde een reageerder dat je in sommige landen geen telelens kunt gebruiken. De foto is duidelijk met groothoek genomen zoals de vallende lijnen van de gebouwen laten zien. De opmerking zette me aan het denken. Hoe is het eigenlijk om te fotograferen in Brazilië?
De eerste regel in Brazilië is dat je niet met dure spullen ‘te koop’ moet lopen. Nou is dat wat betrekkelijk, want je ziet met enige regelmaat Brazilianen lopen met een dikke spiegelreflex en met grote regelmaat met compactere fotocamera’s, iPhones en wat dies meer zij. Het valt misschien wel mee met de diefstal- | overvalrisico’s in Brazilië, vooral op drukkere plekken. Toch laat ik mijn grotere superzoomcamera (ik heb geen spiegelreflex) meestal thuis in Brazilië. Uitgaande van het feit dat veel mensen tegenwoordig een compactcamera en|of slimfoon hebben, gebruik ik op straat meestal ook een compactcamera (met nog altijd een respectabel zoombereik van 20x). Zo’n camera valt tegenwoordig niet meer zo op.
Ik heb me wel aangewend om even om mij heen te kijken, voordat ik de camera uit mijn broekzak trek, want laten we wel wezen: er is ondanks de toegenomen welvaart in Brazilië nog steeds een grote groep die zijn geld verdient met de misdaad. Een straatjochie dat ons een tijdje min of meer volgde in Rio, hield ik scherp in de gaten en ik wachtte voor de zekerheid even met het maken van foto’s. Overdreven? Misschien wel, als je om je heen Brazilianen vrolijk foto’s ziet knippen, maar ik blijf voorzichtig. (Ik ben in Brazilië twee keer overvallen, overigens verspreid over een periode van meer dan twintig jaar. Meer over veiligheid in Brazilië.)
Nog even over het fotograferen zelf. In de Tropen kun je, zeker hartje zomer (winter in Nederland), beter niet in vol zonlicht fotograferen tussen ruwweg 11 en 15 uur. Het licht is dan erg hard (contrastrijk), al kunnen digitale camera’s mede door de vele mogelijkheden van bewerking achteraf daar wel beter mee overweg dan de ouderwetse fototoestellen met film. Overigens houd ik mij zelf niet zo erg aan die regel, want vaak kom je niet terug op die plek en dan heb ik liever die harde foto van wat ik mooi vond dan helemaal geen foto. En zoals gezegd, vaak valt het resultaat na bewerking nog wel wat mee.
Voor het overige is fotograferen natuurlijk overal hetzelfde. Goed kijken, de tijd nemen om een goede compositie te vinden en dan pas afdrukken. Bij digitale fotografie is de verleiding groot om maar te blijven knippen, maar even de tijd nemen geeft betere foto’s en dan hoef je minder foto’s van hetzelfde te maken. Dat scheelt thuis bij het kiezen en bewerken heel veel tijd. Hoe veel mensen hebben inmiddels virtuele schoenendozen vol met talloze onuitgezochte digitale foto’s?
rss