Bert Ernste – Utrecht | São Paulo • weblog

Utrecht 2020

Een duidelijk verbodsbord uit andere tijden op de Utrechtse begraafplaats Kovelswade. Vroeger werden dergelijke verboden nog uitgebreid opgeschreven.

Bij de ramen van de D-trein stond vroeger in vier talen: ‘Het is gevaarlijk om naar buiten te leunen’. In het Italiaans was dat: ‘È pericoloso sporgersi’. Dat klonk heerlijk exotisch en je had meteen het gevoel dat je internationaal op reis ging. De teksten werden eerst vervangen door pictogrammen en tegenwoordig kunnen de ramen van een trein vaak niet eens meer open. Het geeft een heel ander reisgevoel. (De foto van het bordje vond ik hier.)

Overigens: wie vragen heeft over de verboden op de begraafplaats kan zich wenden tot de directeur of zijn ondergeschikten:

Utrecht 2020

In het Utrechtse Rotsoord stond vroeger een meubelfabriek van Pastoe. Een reliëf op een van de muren in het huidige Rotsoord laat diverse activiteiten van de meubelmakers zien. (Foto groter door erop te klikken, detailfoto’s op deze site.)

Pastoe was een bekend merk in Nederland. Op Wikipedia lees ik: “De onderneming heet officieel UMS Pastoe bv. De naam Pastoe komt van ‘passe partout’ en is na de Tweede Wereldoorlog toegevoegd aan de naam UMS (Utrechtse Machinale Stoel- en Meubelfabriek).” Een mooie tijdlijn met de diverse ontwerpen van Pastoe vindt u hier.

Prachtig die oude namen, die gewoon duidelijk waren: Utrechtse Machinale Stoel- en Meubelfabriek.

Rotsoord was een bedrijventerrein, maar daarvoor was het een buitenplaats:

Londen (Engeland) 2019


Londen (Engeland) 2019

Londen (Engeland) 2019

Londen (Engeland) 2019

Londen (Engeland) 2019

Een nadere blik op het beeld:

Londen (Engeland) 2019

Londen (Engeland) 2019

Utrecht 2021

Als kind woonde ik kort in Nederlands Nieuw-Guinea, Nederlands laatste kolonie in ‘de Oost’. In Manokwari in de zogenoemde Vogelkop en in Hollandia, de hoofdplaats.

Hoe jong ik ook was (11) en hoe kort ons verblijf daar ook duurde (een klein jaar), het was een ervaring die me bijgebleven is. Daarom op dit weblog en op mijn website regelmatig aandacht voor het gebied, dat in 1963 is ingelijfd bij Indonesië. De lokale bevolking plukt er nog steeds de wrange vruchten van.

Ik heb thuis nog steeds diverse souvenirs uit Nieuw-Guinea zoals het houtsnijwerk hierboven, dat helaas door verhuizingen te lijden heeft gehad. De breuken zijn niet zo mooi gelijmd. Voor de herinneringen maakt dat niet veel uit.

Hieronder haarversiering uit Nieuw-Guinea en een postkaart uit de koloniale tijd.

Utrecht 2021

Utrecht 2020

Nabij de Utrechtse Rijnlaan herinnert deze afbeelding eraan dat in de eerste helft van de vorige eeuw de Rivierenwijk met tram 5 via de Croeselaan verbonden was met het centrum.

Meer over de Gemeentetram Utrecht.

(Tweede foto van Wikipedia.)