Een recent rapport van de International Crisis Group laat zien hoe een kleine groep papua’s in de Indonesische provincie West Papua radicaliseert en gedeeltelijk verantwoordelijk was voor het geweld in de provincie in 2009. Slechts een kleine groep is zo radicaal, maar het gevoel onder papua’s dat vreedzame actie weinig resultaat heeft is wijd verbreid.
Dialoog tussen papua’s en de Indonesische regering over de positie van papua’s in de provincie is hard nodig. Velen in de Indonesische overheid vrezen echter dat elke dialoog voeding geeft aan het onafhankelijkheidsstreven van de papua’s.
De papua’s willen meer autonomie (sommigen inderdaad onafhankelijkheid), een groter aandeel in de rijkdommen die de Amerikaanse mijnbouwmaatschappij Freeport uit de grond haalt, beter onderwijs, beter gezondheidszorg, eerlijke compensatie voor onteigeningen door Freeport, eerlijke kansen op banen en ga zo nog maar even door.
Onderdrukkende regimes reageren op protesten vaak met harde hand, wat de problemen alleen maar verergert. Omdat het een groot en belangrijk (islamitisch) land is, wil de westerse wereld Indonesië niet voor het hoofd stoten en niet aanspreken op de schendingen van de mensenrechten in West Papua.
We zeggen mensenrechten hoog in het vaandel van onze buitenlandse politiek te hebben, maar dat geldt blijkbaar alleen als het uitkomt.
Maart 2010
Meer:
Tanahku.West-Papua.nl en
Geschiedenis West Papua | Nederlands Nieuw-Guina
rss