Minister Rosenthal van Buitenlandse zaken vindt dat ontwikkelingsorganisatie ICCO geen organisaties mag steunen, die oproepen tot een boycot van Israel. Hé, in een democratie mag je toch een mening hebben?
Een boycot is een bekend middel om onwillige staten in het gareel te krijgen. Israel is zo’n onwillige staat. Het lapt al zo’n veertig jaar het internationale recht en talloze resoluties van de Verenigde Naties aan zijn laars en knijpt de Palestijnen op de westoever economisch helemaal af. Geweld van de kant van Israel is vrijwel zonder uitzondering disproportioneel. Het aandringen op een boycot ligt dus voor de hand – dat is een vreedzaam (!) drukmiddel. In een democratie mag je daar toch een mening over hebben?
Blijft de vraag of een gesubsidieerde instelling een andere mening mag hebben dan de subsidiërende overheid. Ja, natuurlijk, daarvoor is het systeem van subsidies en Niet-Gouvernementele Organisaties juist in het leven geroepen. Als het zou gaan om een verlengstuk van de overheid, was dat allemaal niet nodig. Uitzondering op die regel zouden alleen oproepen tot gewelddadige acties moeten zijn.
Gevreesd moet worden dat we (populistisch) rechts hier leren kennen. De volgende stap zal wel zijn dat Den Haag de publieke omroep de wet wil voorschrijven en een einde maakt aan de redactionele onafhankelijkheid van ‘Hilversum’.
Het is een groot goed dat er een maatschappelijk middenveld bestaat, waar mensen kritisch meedenken over de samenleving en de situatie in de wereld. Treurig dat rechts dat niet ziet en afwijkende meningen uit wil roeien. In het Italië van Berlusconi zien we waar dat toe leidt.
Zie ook Hoe gevaarlijk is de opkomst van PVV en collega’s?
Januari 2011