Het heeft lang geduurd, maar eindelijk heb ik toch de twee boeken van Sabine Kuegler, Dochter van de jungle en Terug naar de jungle gelezen. Ik vond de omslagen ietwat afstotend met de wat al te mooi poserende schrijfster, die je aanstaart.
De boeken vielen echter helemaal niet tegen. Het eerste deel is een boeiend verhaal over hoe Kuegler opgroeit onder de Fayu in West Papua, het voormalige (tot 1962) Nederlands Nieuw-Guinea. Daarna gaat ze in Europa studeren en werken, wat een grote cultuurschok oplevert.
Na vijftien jaar keert ze terug naar West Papua. Ze moet weer helemaal wennen in het land van haar jeugd, maar voelt zich toch weer heel erg thuis.
Gaandeweg raakt ze begaan met de onderdrukking van de papua’s door het Indonesische regime en raakt ze betrokken bij de strijd voor autonomie | onafhankelijkheid. Kuegler is net als ik verbijsterd dat de wereld niets wil weten van de grove mensenrechtenschendingen door het Indonesische bewind in West Papua. Ze schrijft er indringend over.
Niet de beste boeken over West Papua, maar zeker het lezen waard.
Op mijn website een uitvoeriger bespreking
rss