In een hoekje van de lift een vriendelijke jongen. “Welke verdieping?” Hij drukt op de knop en daar gaan we. In São Paulo heb je nog veel liftbediendes. In de wat kleinere liften zitten ze bijna tegen de muur aangeplakt op hun kruk. Soms zijn ze nurks, wat met zo’n baan best begrijpelijk is, vaak vriendelijk. Zo gaan ze op en neer, op en neer.
Waar je als liftboy ook nurks van zou worden, dat is het gebrek aan daglicht. Aldoor maar dat TL-licht vanachter een glazen plaat, dat is niet iets om vrolijk van te worden.
Constant Coolsma
25 feb 11 at 19:57 edit_comment_link(__('Edit', 'sandbox'), ' ', ''); ?>