De Grieken zitten in het verdomhoekje. Aangevuurd door simplistische politici als Wilders, media als de Telegraaf en roeptoeterende websites als Geenstijl.nl krijgen de Grieken het ervan langs. Ze zouden niet werken, geen belasting betalen en hun schulden niet willen ophoesten.
De gesel van deze tijd is dat voor buitengewoon ingewikkelde en complexe problemen steeds meer simplistische oplossingen worden geformuleerd, in neoliberale jip-en-janneketaal. De werkelijkheid van globalisering en extreme verwevenheid van financiële instellingen is anders en schreeuwt om meer inzicht, bezinning en goed bestuur. Niemand heeft overzicht. ‘Simpele oplossingen’ bestaan niet. Brussel weet het niet meer. De Nederlandse politiek ook niet. In een solidair Europa moet de vraag niet zijn: hoe krijg ik met zoveel mogelijk winst mijn geld terug? Maar: hoe help ik een land uit het slop waarvoor ik mede verantwoordelijk ben en wie gaat daar de rekening voor betalen? Een deel van het geld zou in de eerste plaats moeten worden gehaald bij de mensen die verantwoordelijk zijn voor deze rotzooi – bij de elite. Grieken die jarenlang hebben gefraudeerd, belasting hebben ontdoken, geld hebben verdoezeld en onverantwoordelijk hebben gespeculeerd gaan vrijuit, onder meer dankzij de recente wet op parlementaire immuniteit. Het is de Grieken een doorn in het oog dat Papandreou nog niet één corrupte politicus heeft weten aan te klagen, niet één ondernemer of scheepsreder heeft gestraft en dat er nog geen eurocent is teruggevonden van de miljarden euro’s die in diverse zakken zijn verdwenen. Daarop stuurt Brussel ook geenszins aan. Sterker nog – Brussel zwijgt als het graf.
Dat schreef Ingeborg Beugel, die jarenlang in Griekenland werkte, in NRC Handelsblad. Lees vooral het hele artikel van Beugel als broodnodig tegenwicht tegen het simpele beeld dat nu van Griekenland en de Grieken wordt geschapen.
Het zou al verhelderend zijn als politici en media duidelijk zouden maken wat ze bedoelen met ‘de Grieken’ en ‘Griekenland’. Geen onderscheid maken tussen de rijke elite, de bestuurlijke elite, het bedrijfsleven (en daarin weer tussen productiebedrijven en financiële instellingen, grote en kleine) en de ‘gewone’ Grieken (ook nog een grote categorie) en zo voort en zo voort werkt zeer vertroebelend.
rss
Het schijnt zo te zijn dat er een kans van één op de vijfhonderd is voor Grieken als ze belastingfraude plegen dat ze gepakt worden.
Wie voor zoiets verantwoordelijk is, daar kun je het lang over hebben.
Wat inmiddels helder is is dat Griekenland nooit tot de eurozone had moeten worden toegelaten voor het z’n zaakjes op orde had.
Zalm stemde dan ook tegen.
Helaas had VS bank Goldman Sachs de Griekse cijfertjes gemanipuleerd, beweerd wordt dat de de nu in opspraak geraakte Strauss Kahn, toen Frans minister van financiën, voor was omdat in de vergelijking Frankrijk er dan beter af zo komen, de Fransen hebben hun begroting ook al niet op orde.
Toen de euro zou worden ingevoerd plaatsten ik meen een 100 Nederlandse economen een pagina grote advertentie waaarin ze waarschuwden dat de poliieke condities voor de invoering van de euro er niet waren.
Duisenberg schijnt van mening te zijn geweest dat dat achteraf maar moest worden gerepareerd.
Dat proces lijkt nu gaande, misschien eindigt het er mee dat Duitse troepen Athene gaan bezetten, en dat er een Duitse regent wordt aangesteld.
Wie betaalt wil zeggenschap.
Helaas blijkt het zo te zijn dat het vrijwel onmogelijk is een cultuur van buitenaf snel en grondig te veranderen.
hoyle
17 jun 11 at 10:18