Restaurantes por kilo | por quilo (beide schrijfwijzen komen voor) (restaurants per kilo) zijn in Brazilië een bekend verschijnsel. Je gaat langs een zelfbedieningsbuffet, schept op wat je eten wilt, je bord met eten wordt gewogen (de weegschaal verrekent het gewicht van het bord) en na het eten reken je bij de kassa af voor de hoeveelheid eten, die je hebt opgeschept. De prijzen zijn schappelijk. De drankjes, die je bij het wegen bestelt, worden naar je tafel gebracht.
Dat is anders dan in de meeste zelfbedieningsrestaurants in Nederland, waar je een schotel vraagt aan de mensen achter de balie, of een reeds opgeschepte maaltijd uit het buffet pakt. Je stelt in Braziliaanse kilorestaurants echt je eigen maaltijd samen en je ziet dan ook dat veel mensen bijvoorbeeld een visje op hun bord doen en ook een stukje vlees en een worstje. Waarom ook niet? Zo kun je diverse smaken proeven tijdens één maaltijd. Er is ook altijd een uitgebreide balie met salades.
De Wereldomroep had eens een programma over de Braziliaanse keuken en daar kwam ook het verschijnsel kilorestaurant ter sprake. De Nederlandse ‘deskundige’ op het gebied van het Nederlandse restaurantwezen in het programma maakte een wat zure opmerking dat kilorestaurants zuinige Nederlanders wel zouden aanspreken. Een vooroordeel. Precies kunnen kiezen wat je wilt in de hoeveelheid die je wilt, is gewoon prettig.
Als je geen zin hebt om te koken en/of niet naar een prijzig restaurant wilt gaan (de prijzen stijgen maar door) zijn die kilo restaurants een goed alternatief en in mijn beleving is de kwaliteit goed.
Joop
30 nov 11 at 21:04 edit_comment_link(__('Edit', 'sandbox'), ' ', ''); ?>
De kilorestaurants verschillen nogal in prijs, afhankelijk van de locatie en het aangeboden buffet. Over het algemeen wordt slechts een stukje vlees of vis toegestaan, voor een meerprijs kan meer vlees of vis worden opgeschept. De meer luxe restaurants bieden tegen een geringe meerprijs ‘churrasco’ (barbecuevlees) aan, dat door een kok op je bord wordt gedeponeerd. Er zijn restaurants die waarschuwen dat ‘desperdicios’ (restant dat je te veel hebt opgeschept) extra in rekening kan worden gebracht. Het is overigens niet onverstandig voor het middaguur in een ‘kilorestaurant’ te eten, aangezien het buffet dan nog volledig is en minder sprake is van wat hier wordt genoemd ‘comida falada’ (de gasten kwebbelen er lustig op los, tijdens het opscheppen).
adrianoantoine
30 nov 11 at 22:16 edit_comment_link(__('Edit', 'sandbox'), ' ', ''); ?>
“Over het algemeen wordt slechts een stukje vlees of vis toegestaan, voor een meerprijs kan meer vlees of vis worden opgeschept.”
Over het algemeen? Ik ben die regel van één stukje vlees of vis in en om São Paulo in al die jaren nog nooit tegen gekomen. Wel de mededeling dat je extra betaalt, als je uitsluitend vlees of vis neemt.
Bert Ernste
30 nov 11 at 22:27 edit_comment_link(__('Edit', 'sandbox'), ' ', ''); ?>
Een kleine correctie van mijn kant: In een klein aantal restaurants (vooral de goedkopere) heb ik wel een dergelijke mededeling gelezen. Dit is vooral om de kiloprijs laag te houden. De duurdere restaurants zouden bij hogere inkoopprijzen eerder de samenstelling van het buffet wat wijzigen, om te kunnen blijven concurreren.
Wat ik bedoelde is dat bij restaurants, waarbij je ongelimiteerd mag opscheppen, daar wel de limiet geldt van maximaal een of twee stukjes vlees of vis. In slechts enkele jaren tijd is zowel de kiloprijs als de eenheidsprijs voor een bord bij ongelimiteerd opscheppen fors gestegen: van vier, vijf reais in 2007 tot acht, negen reais nu.
adrianoantoine
1 dec 11 at 01:51 edit_comment_link(__('Edit', 'sandbox'), ' ', ''); ?>
Ongelimiteerd opscheppen voor een vaste prijs is een andere formule dan ‘por kilo’. Daar heb ik geen ervaring mee, ik ben geen grote eter.
Bert Ernste
1 dec 11 at 09:51 edit_comment_link(__('Edit', 'sandbox'), ' ', ''); ?>