De Duitse schrijver Günter Grass schreef een kritiek op Israel. Kort gezegd stelt hij dat Israel als kernmacht, die ook nog eens de Palestijnse gebieden bezet houdt, een groter gevaar voor de vrede in het Midden-Oosten en de wereld is dan Iran.
Dat is een soort kritiek, die op elk ander land normaal wordt gevonden, zelfs als je het met de inhoud daarvan niet eens bent. Dat leidt dan tot inhoudelijk debat. In het geval van Israel wordt dergelijke kritiek echter meteen ‘antisemitisch’ genoemd. Dát verbaast mij trouwens niet, want het is de pavlovreactie van de meeste voorvechters van Israel: elke kritiek wordt afgedaan als antisemitisch.
Mijn verbazing geldt het feit dat de inhoud van wat Grass schreef er in de media nauwelijks toe doet. De meeste media berichten vooral of zelfs uitsluitend over die reacties, de ‘rel’, die zijn stuk veroorzaakte.
Daarmee krijgen de voorvechters van Israel, die het stempel ‘antisemitisch’ hanteren om elke inhoudelijke kritiek botweg uit de weg te gaan, hun zin.
rss
“Antisemiet” is geworden tot een holle begrip van de argumentlozen. Bagatelliseren daarmee alleen maar hun eigen leed.
Reggie Roning
9 apr 12 at 14:14