Museum Bronbeek valt onder met Ministerie van Defensie en is tevens een tehuis voor bejaarde militairen, aanvankelijk van het Koninklijk Nederlands Indisch Leger (KNIL). Het is dan ook niet te verwonderen dat het museum de koloniale geschiedenis altijd onkritisch benaderde vanuit een eenzijdig (Nederlands) militair standpunt.
Inmiddels is ook op Museum Bronbeek doorgedrongen dat de Nederlandse koloniale oorlogen onderdrukkingsoorlogen waren en dat het Nederlandse koloniale bewind vele slechte kanten had. Zie de digitale tour van Bronbeek.
Toch blijft het verhaal over Nederlands Indië in het museum in dit opzicht nogal steriel. Men wil de nare kanten van het kolonialisme niet helemaal verhullen, maar het blijft vooral bij zo nu en dan laten zien dat er ook een andere kant aan het verhaal was, zoals bovenstaande foto’s van generaal De Kock en prins Diponogoro met teksten over de beide kanten van de Java oorlog getuigen.
Het is daarom goed om niet alleen Museum Bronbeek te bezoeken, maar ook Nieuw zwartboek van Nederland overzee. Wat iedere Nederlander moet weten van Ewald Vanvugt te lezen. Helaas niet gemakkelijk verkrijgbaar.
Aanvulling oktober 2018:
Roofstaat van Ewald Vanvugt bevat veel van genoemd ‘zwartboek’ en nog veel meer. Er is ook een compacte editie verschenen.
Aanvulling december 2020:
> Zie ook:
De Groene Amsterdammer
Twee nieuwe boeken belichten het einde van Nederlands-Indië, elk vanuit een ander perspectief. David Van Reybrouck schrijft vanuit de kampongs en dessa’s waar de grootste oorlogsmisdrijven plaatsvonden, Martin Bossenbroek vooral vanuit de ambtenarij die de misdrijven goedpraatte. (…)
Binnen een maand kwamen twee gevestigde historici, die voor een breed publiek schrijven, met twee kloeke, prachtig uitgegeven, overzichtswerken die deze vragen op hun manier beantwoorden. Martin Bossenbroek met De wraak van Diponegoro. En David Van Reybrouck met Revolusi. Twee meeslepende, verhalende boeken die, alsof ze het zo afgesproken hadden, perfect sluitend in elkaars verlengde liggen. (…)