Met enige verbijstering volg ik de ontwikkelingen in Brazilië. Vandaag werden diverse panden van ex-president Luiz Ignácio Lula da Silva (foto) door de federale politie doorzocht op zoek naar bewijzen van smeergeld.
Gisteren kwam het nieuws dat de zittende president (van dezelfde partij) Dilma Rousseff volgens een senator van haar eigen partij het onderzoek naar grootschalige corruptie bij staatsoliebdrijf Petrobras en diverse bouwondernemingen heeft proberen te beïnvloeden.
Mijn verbijstering is niet omdat ik dacht dat er geen corruptie is in Brazilië en ook niet omdat ik meende dat de partij van de president en haar voorganger brandschoon is. De Braziliaanse politiek is waarlijk vergeven van kwalijke praktijken. In september 2015 waren 141 (30 procent) afgevaardigden in het lagerhuis van Brazilië en 31 senatoren (40 procent van het hogerhuis) onderwerp van onderzoek voor misdaden als corruptie, witwassen van geld, verkiezingsfraude en aanzetten tot verkrachting.
Mijn verbijstering geldt de ogenschijnlijke eenzijdigheid van het onderzoek. Die lijkt zich nu voor het overgrote deel te richten op de partij van de zittende president en haar voorganger, de Arbeiderspartij (Partido dos Trabalhadores). Opvallend: toen ex-president Lula vandaag live op televisie was om zich te verdedigen, sneed Braziliës belangrijkste omroep Globo (gelieerd aan rechts) de uitzending af, toen Lula beschuldigingen richtte aan het weekblad Época, dat onderdeel is van het Globo-concern.
Ik vrees (maar weet het niet) dat veel van de beschuldigingen gericht aan de Arbeiderspartij van de president terecht zijn, maar ik ben ook bang dat er nu een vuil machtsspel wordt gespeeld doordat justitie haar pijlen grotendeels richt op de partij van de president. Zoals sommige commentatoren zeggen: dit is niet een strijd tegen de corruptie in de Braziliaanse politiek, maar een strijd tussen twee machtsblokken. Ik kan dat niet controleren, maar het zou mij niet verbazen als straks de Arbeiderspartij in diskrediet is en er een andere regering komt, die de corruptie vrolijk voortzet. Uit de grond van mijn hart: ik hoop dat ik ongelijk krijg. Brazilië en vooral de ‘gewone’ Brazilianen verdienen beter.
Aanvulling 20 maart 2016: meer over het gevaar dat dit onderzoek naar corruptie ertoe leidt dat de president en haar partij in diskrediet raken en andere, even corrupte partijen het stokje overnemen in deze artikelen:
Brazil is engulfed by ruling class corruption — and a dangerous subversion of democracy
en
Na política, mesmo os crentes precisam ser ateus.
Lange stukken, het tweede soms wat abstract, maar zeer de moeite waard.
rss
Een interessant artikel Bert.Ik heb wat gedachten op papier gezet die je hieronder kunt lezen.
Of er een vuil spel gespeeld wordt, betwijfel ik. Operatie Lava Jato is volgens mij goed georganiseerd en gestructureerd en verdeeld in diverse fasen. De directeuren en het management van Petrobras zijn aan de beurt geweest, de directeuren van verschillende verdachte bedrijven etc. etc.en nu, in fase 23 zijn PT en Lula cs aan de beurt. En dat werd volgens mij hoog tijd. Ook het feit dat vele niet PT-politici onderwerp van onderzoek zijn of zijn geweest, geeft aan dat Lava Jato niet uitsluitend tegen de arbeiderspartij is gericht. Lula wilt dat iedereen wel doen geloven met zijn geschreeuw en geroep om een speciale behandeling maar daar is Sergio Moro gelukkig niet voor gevallen.
Dat er een machtsstrijd aan de gang is geloof ik wel maar dan niet tussen regering en oppositie (die vind ik uitermate zwak in Brazilië) maar meer tussen personen onderling (Cunha vs Dilma) en binnen de arbeiderspartij. Dilma is er nauwelijks nog welkom omdat zij zaken wil regelen die de PT niet welgevallig zijn. En dan is er Lula die er maar niet aan kan wennen dat hij nu een gewone Braziliaanse werkeloze metaalarbeider is maar die zich nog wel als president wil manifesteren. Dat stuit heel mensen tegen de borst. Zijn invloed is nog steeds heel groot en daar moet Dilma ook tegen opboksen. Al deze tegenstellingen en machtsspelletjes zouden zomaar kunnen exploderen als Lula daadwerkelijk wordt gearresteerd. Dan lijkt mij de positie van de regering onhoudbaar geworden.
Maar een alternatief is er ook niet echt. PT is een linkse partij die alle mooie socialistische principes verkwanselt voor macht en afspraken met coalitiepartijen en bedrijven en die corruptie heeft geïnstitutionaliseerd tot een profijtelijke ideologie, PMDB waait met alle winden mee en heeft geen consistent beleid en is net als PSDB ook niet vrij van opportunisme en corruptie. Dat is jammer want er moet zeker wat veranderen in Brazilië en een alternatief is er (nog) niet. Het gaat slecht en dat komt niet uitsluitend door het instorten van de grondstoffenmarkt maar ook door een catastrofaal economisch beleid van eerst Lula en nu Dilma. Je ziet al meteen aan de koers van bv. de dollar en de euro hoe verheugd de markten reageren op een eventueel einde van deze PT-regering.
Wat er in Brazilië gebeurt is een voortzetting van een trend in Zuid Amerika. De Kirchners zijn weg in Argentinië, Morales zal ook van het toneel verdwijnen en Maduro waarschijnlijk ook. Er lijkt een nieuwe wind door het continent te gaan waaien.
Dan nog even een persoonlijke opmerking. Afgezien van zaken als corruptie, nepotisme, alcoholmisbruik en haat hoop ik dat Lula en PT van het politieke toneel zullen verdwijnen omdat zij in mijn ogen een oprecht gevaar voor de vrijheid van alle Brazilianen vormen en dus ook van mijn vrijheid. Beteugeling van de pers, beïnvloeding van radio en tv en het buitenspel zetten van het congres mogen nooit gebeuren. Ook niet in Brazilië.
Joop Liefaard
5 mrt 16 at 14:30
De media pakken in ieder geval hard uit naar de PT, deels terecht, maar daar zie ik toch een flinke bias pro rechts.
Je hebt gelijk dat er geen duidelijk alternatief machtsblok van partijen is. Dat is volgens mij deel van het probleem: allianties worden aangegaan in ruil voor gunsten: baantjes, posities, en naar we moeten vrezen heel vaak geld. Politieke programma’s zijn alleen voor de verkiezingen, veel minder voor beleid. Een eventuele machtsstrijd gaat inderdaad tussen personen en gelegenheidsallianties.
De PT heeft kwalijke kanten, helemaal eens, maar of die partij zoveel erger is dan dan andere machtspartijen weet ik nog niet zo.
Wat veel mensen vergeten (ik bedoel jou niet) is dat de PT geen absolute meerderheid heeft in het parlement. Alles wat ze hebben gedaan is is coalitieverband gebeurd met onder meer die opportunistische PMDB, waar je over spreekt.
Bert Ernste
5 mrt 16 at 14:56
Bert Ernste
5 mrt 16 at 20:00
Er blijven toch wel twijfels of het – zeer noodzakelijke – optreden tegen corruptie nu niet verwordt tot een politiek spel om de PT uit te schakelen en andere corrupte partijen in het zadel te helpen.
Lees bijvoorbeeld:
Brazil is engulfed by ruling class corruption — and a dangerous subversion of democracy
en
Na política, mesmo os crentes precisam ser ateus.
Lange stukken, het tweede soms wat abstract, maar zeer de moeite waard, vond ik.
Bert Ernste
20 mrt 16 at 13:56