Utrecht 2021
Gisteren op dit weblog aandacht voor de eerste Nederlandse postzegel en al veel vaker voor de teloorgang van de ouderwetse brief. Maar soms ploft er toch nog post op mijn deurmat met echte postzegels, zoals hierboven en hieronder.
Utrecht 2021
rss
Ah, een heerlijk stukje ‘retro-sentiment’. Postzegels en brieven. Zeker internationale post en postzegels. Mijn opa was filatelist en in mijn jeugd zat ik ook te turen naar alle zegels in mijn album. Verre landen, onbekende prijzen, onleesbare tekst soms, afbeeldingen van dieren, mensen, steden en voorwerpen van ver weg.
Begrijp ik nou dat dit al 14 december op de bus gedaan is? Post is soms wonderlijk. Ik heb ooit een postkaart uit Ushuaia gekregen die bijna drie maanden na aftocht van de persoon die hem verzonden had hier in Zeist aankwam. En andersom ook, dat post naar Utrecht er drie dagen over deed. Of nog wonderlijker, dat van een grote brievenlading er een paar beduidend langer over deden dan andere. Waar hingen die dan uit in de tussentijd en hoe kwamen ze op dat ‘mysterieuze’ tussenspoor…
Roland
15 feb 21 at 08:27
Een familielid kreeg onlangs ineens van verschillende van vrienden appjes om te bedanken voor net ontvangen postkaarten, die acht of negen jaar geleden waren gepost in Algerije.
Dan ga je je inderdaad afvragen wat er gebeurd is. Een postbus in een achterafstraatje die al die tijd niet is gelicht? Een postzak in een hoek van een lokaal postkantoor, die iedereen jaren negeerde? Iets anders?
Ik herken ook helemaal de opwinding, die die stukjes papier uit verre gebieden opriepen voor de jonge filatelist.
Bert Ernste
15 feb 21 at 08:42
Ze blijven mooi, die postzegels uit verre landen. Op pakjes blijven ze voorlopig nog wel zitten.
Marie sassen -Doyer
15 feb 21 at 08:47
De filatelist, zelfportret met Marie, 1928, door François Barraud.
Bert Ernste
15 feb 21 at 10:27
.
Bert Ernste
15 feb 21 at 10:45