Tussen Driebergen en Maarn (Utrecht) 2022
‘De paden op, de lanen in’ was een liedje uit mijn jeugd. De tekst wist ik niet meer, ik vond die hier terug:
De paden op, de lanen in,
Vooruit met flinke pas,
Met stralend oog en blijde zin,
En goedgevulde tas.
De zonne lacht ons vrolijk toe,
Ons groet der vog’len zang,
En wij, wij worden vast niet moe,
Al wand’len w’ uren lang,
Tra ta ta ta bom, bom, tra ta ta ta bom, bom,
Al wand’len w’ uren lang.
Marcheren is gezond voor ’t bloed,
Verruimd wordt d’ enge borst,
’t Versterkt de spier van been en voet,
’t Wekt eetlust op en dorst.
Daarom vooruit en in de maat,
Zo netjes als ’t maar kan;
Nu ’t eensgezind en ord’lijk gaat,
Heeft elk plezier er van,
Tra ta ta ta bom, bom, tra ta ta ta bom,bom,
Heeft elk plezier er van.
L. de Rop / R. Hol
Goede morgen. Bedankt voor de hele tekst van dit wandellied. Ik denk niet dat er hier NU nog kinderen zijn die vrolijk zullen zingen en wandelen uren lang !!
Prettig weekend.
Marie sassen -Doyer
19 aug 23 at 07:24 edit_comment_link(__('Edit', 'sandbox'), ' ', ''); ?>
Heerlijk, wat een oubollige tekst!
Ja er zullen vast nog mensen zijn bij wie dit er in geramd zit.
“Verruimd wordt d’enge borst”. Dat doet vermoeden dat dit van die liedjes zijn die in menig sanatorium of aansterk-kamp – voor ondervoede kindjes – gezongen werden. een familielid van me is ooit nog in zo’n plek terechtgekomen. Laten we het woord ‘trauma’ niet te scheutig gebruiken, maar het komt in de buurt.
Roland
22 aug 23 at 09:06 edit_comment_link(__('Edit', 'sandbox'), ' ', ''); ?>
Inderdaad oubollig. En die vakantiekolonies waar ‘bleekneusjes’ heen werden gestuurd. Het waren andere tijden …
Bert Ernste
22 aug 23 at 09:58 edit_comment_link(__('Edit', 'sandbox'), ' ', ''); ?>