Bert Ernste – Utrecht | São Paulo • weblog

Utrecht 2017

De Rabobank heeft een nieuwe leus met bijbehorend gladde tv-spot.

Eerlijk gezegd geloof ik inmiddels helemaal niets meer van de mooie praat van grote bedrijven. De Rabobank was betrokken bij woekerhypotheken, het schandaal met rentederivaten voor het midden- en kleinbedrijf en bij het Libor-schandaal (rentemanipulatie). (Meer over te dure hypotheken van de grootbanken.)

Fraaie leuzen en pr-praat met prachtige reclamespotjes komen eigenlijk alleen maar glibberig over.

De Volkskrant november 2017:
Rabobank krijgt klacht over misleidende reclame: ‘Ze doen zich voor als wereldhelper, schijnheilig’
Gebrek aan ambitie kan de Rabobank niet verweten worden. Enige grootspraak wel: in zijn nieuwste reclamecampagne suggereert de bank dat zij vluchtelingenstromen gaat indammen, conflicten dempen en ook nog het wereldvoedselprobleem oplossen. ‘Misleidend’ en ‘oneerlijk’, oordeelt de Reclame Code Commissie nu. (…)
Hele artikel

Aanvulling 14 januari 2018:
Zie ook: Zo lul je winstbejag met een selfie om tot wereldverbetering (Vrij Nederland).

Aanvulling 3 mei 2018:
Lees ook: ‘Oerwoudkap door adviseur Rabo’ (NRC Handelsblad).

En dan op 10 mei 2018:
‘Justitie VS onderzoekt voormalige Rabo-medewerkers’ (witwaspraktijken) (NRC Handelsblad).

Diverse organisaties, zoals bijvoorbeeld de ANWB en Ohra, en verschillende banken, waaronder de ‘ethische’ ASN en Triodos, werken voor hun creditcards nog steeds met ‘kredietcowboy’ ICS (International Card Services), ondanks het feit dat deze bij herhaling is betrapt op het verstrekken van onverantwoorde leningen. ICS verzaakte meerdere malen, ook na belofte van verbetering, haar zogenoemde zorgplicht en verdiende daarmee geld over de ruggen van mensen met te hoge schulden.

De ASN Bank, die prat gaat op haar ethische beleid, zal de samenwerking met ICS niet herzien, ondanks de recidive van de kredietverstrekker. Desgevraagd komt de bank met een gladde en uiteindelijk weinig zeggende reactie:

“International Card Services (ICS) is voortgekomen uit de Nederlandse activiteiten van de Bank of America, de eerste bank ter wereld die een creditcard uitgaf. Toen deze bank zich terugtrok uit de Nederlandse markt, werd de creditcarddivisie in Nederland verkocht aan de VSB Bank. Deze fuseerde in 1990 met AMEV en AG Group tot Fortis. ICS is tegenwoordig een zelfstandige dochtermaatschappij van ABN AMRO Bank (Nederland) NV. ICS is marktleider in het uitgeven van creditcards in Nederland.

ICS is onderzocht op het duurzaamheidsbeleid van de ASN Bank voor leveranciers. Dat wil zeggen dat wij het produkt zelf toetsen en de leverancier. Voor produkten die wij afnemen volgen we dus een vergelijkbare route als voor onze investeringen. Voor beide geldt wel dat er een grens is ten aanzien van de verantwoordelijkheidssfeer waar we rekening mee houden. Voor produkten kijken we daarvoor naar de specifieke produktketen, voor investeringen naar alle produktketens waar een bedrijf actief is.”

De eerste alinea heeft helemaal niets te maken met de vraag of de bank iets gaat doen aan het feit dat haar partner ICS recidivist is voor wat betreft het verlenen van te hoge leningen. De ASN Bank had net zo goed kunnen vertellen dat Columbus Amerika ontdekte.

De tweede alinea is algemene pr-praat en geen rechtstreeks antwoord op de vraag of de ASN Bank voor haar creditcard met kredietcowboy ICS blijft werken, al laat het antwoord zich raden. Hoe durven bedrijven hun klanten af te schepen met dit soort pr-antwoorden?!

Pas in tweede instantie laat de ASN Bank weten: “Zoals eerder aangegeven is ook ICS onderzocht op het duurzaamheidsbeleid zoals wij dit hanteren. ASN Bank ziet op dit moment geen reden om naar een andere Creditcard dienstverlener over te stappen en is in gesprek met ICS over de wijze van bedrijfsvoering.”

Kortom: het maatschappelijk verantwoord ondernemen en de ethiek van onder meer de ASN Bank, Triodos Bank, Ohra en ANWB stellen minder voor dan de fraaie pr-praat ons wil doen geloven. Recidive bij het niet nakomen van de zorgplicht door creditcardmaatschappij ICS is geen bezwaar.

Voetnoot: een probleem is dat in Nederland ICS naast enkele grote banken vrijwel de enige andere aanbieder van creditcards is. Wie geen rekening bij een van die grote banken wil, heeft weinig keus.

São Paulo (SP) Brazilië 2014

Een detail van de deur van de kluis, die gisteren op dit weblog stond. Prachtig die oude technologie met koper en staal.

São Paulo (SP) Brazilië 2014

In de kelder van het voormalige hoofdkantoor van de Banco de Brasil in São Paulo is de oude kluis te bewonderen. Hij is gemaakt door Fichet in Parijs.

Zoals gisteren was te lezen op dit weblog is het gebouw nu een cultureel centrum van de bank, waar mooie tentoonstellingen zijn. Het gebouw zelf is ook fraai.

Utrecht 2013

Meer foto’s

Utrecht 2013

Meer foto’s

ABN Amro-topman Gerrit Zalm vindt de torenhoge provisies en verkooppraktijken van de DSB-bank, waar hij bestuurder was niet moreel verwerpelijk. Zo zegt hij vandaag in NRC Handelsblad.

De DSB-bank deed aan koppelverkoop en verkocht bij leningen onnodige verzekeringen. Dat alles tegen provisies van gemiddeld bijna 50 procent. Zalm vindt dat wel OK. “Die provisies werden overal gevraagd. Dat is nou eenmaal de prijsvorming in de vrijemarkteconomie.” Zalm geeft wel toe dat de voorlichting aan de klanten bij DSB Bank vaak onduidelijk was. “Daar viel nog wel een en ander te verbeteren.”

Wat leert ons dit over de ABN Amro-topman? Zalm vindt het vragen van torenhoge provisie prima, als de markt dat toelaat. De anderen doen het ook, dus is het OK. Ofwel: je schakelt je morele oordelen gewoon uit (of je hebt ze niet eens), en laat het maar over aan de markt.

Dat veel klanten van de DSB geld uit de zak werd geklopt met onnodige producten, zonder dat ze het door hadden, is volgens Zalm een klein foutje. “Daar viel nog wel een en ander te verbeteren.” Wat een fantastisch eufemisme! Mensen zijn gewoon belazerd, of het nou met opzet gebeurde of niet. Gezien de bonus- en provisiecultuur gok ik: opzet. Dat kun je niet afdoen alsof het een paar typefouten betreft.

Gegeven de reactie in de bankenwereld op de financiële crisis en de cultuur van ontkenning van verantwoordelijkheid daar, moeten we vrezen dat deze houding voor de hele top in die wereld geldt.

Maart 2010

Meer commentaren