Bert Ernste – Utrecht | São Paulo • weblog

Brazilië, West-Papua, media en meer

Archive for the ‘diplomatie’ tag

Regionale macht Brazilië roept weerstand op

leave a comment

Brazilië is hard op weg om een economische grootmacht te worden. Dat leidt in Latijns Amerika tot weerstand, die vroeger de Verenigde Staten gold. (“Yankee go home.”) Deels een logische reactie als grote bedrijven uit een groot land in jouw land komen investeren, deels een gevolg van een zekere arrogantie van de Brazilianen in hun nieuwe rol. Een door Braziliaanse bedrijven aan te leggen weg door het regenwoud van Bolivia bijvoorbeeld is afgeblazen na protesten.

Meer in dit artikel in de New York Times.

Meer Brazilië

Written by Bert Ernste

november 6th, 2011 at 10:39 am

Palestijnse staat en omgekeerde wereld

one comment

De Palestijnen willen erkenning als staat bij de Verenigde Naties. Volgens het recht op zelfbeschikking hebben de Palestijnen het volste gelijk een eigen staat op te eisen. Het conflict tussen Israel en de Palestijnen kan alleen worden opgelost door de illegale bezetting van Palestijns gebied door Israel ongedaan te maken en de Palestijnen een eigen staat te geven. De noodzaak van een eigen staat voor de Palestijnen is dan ook al herhaaldelijk vastgesteld en in woorden beleden.

Israel staat evenwel in de weg. Dit land gedraagt zich als een schurkenstaat door het internationale recht naast zich neer te leggen en tegen talloze resoluties van de Verenigde Naties in Palestijns gebied niet alleen bezet te houden, maar daar zelfs op grote schaal joodse nederzettingen te bouwen. Het is evident dat je daarmee geen vrede schept. Het is overduidelijk dat de Israëlische overheid dat ook helemaal niet wil.

Vanwaar dan de druk van de Verenigde Staten en andere landen op de Palestijnen om in de VN niet te vragen om erkenning als staat? De Palestijnen zouden volgens de VS een eigen staat moeten verkrijgen door onderhandelen. Onderhandelen vergt evenwel een minimum aan fatsoen bij de onderhandelaars. Israel bewijst al meer dan veertig jaar de grondrechten van de Palestijnen totaal niet te erkennen. De onderhandelingen zijn dus gedoemd te mislukken en doen dat dus ook. Dat de Palestijnen naar de wapens grijpen en niet willen wachten tot de Israëlische politiek tot inkeer komt, is zeer begrijpelijk.

Zijn de Palestijnen dan lelieblanke lieverdjes, die alles doen volgens rechtstatelijke beginselen? Nee, zeker niet. Als bovenliggende partij met grote militaire macht (vaak disproportioneel ingezet) is Israel echter het grootste obstakel voor vrede in het Midden-Oosten. Het land knijpt de Palestijnse gebieden bewust economisch af. Dat gebeurt onder het mom van terrorismebestrijding, maar de Israelische boycot strekt zich veel en veel verder uit dan wapens en dergelijke. Het leven in de Palestijnse gebieden blijft daardoor miserabel. Daarmee houdt Israel de Palestijnse woede in stand en de voedingsbodem voor terrorisme vruchtbaar.

Als er in Israel een andere politieke wind zou gaan waaien, zijn de problemen niet van de ene op de andere dag verdwenen. Het zou echter een eerste en noodzakelijke stap zijn om echte onderhandelingen te kunnen beginnen. Dat de Palestijnen daar niet (meer) in geloven en nu langs andere weg (via de VN) vast erkenning als staat willen, is volstrekt logisch. Symbolen zijn belangrijk en met dit Israel zijn echte onderhandelingen onmogelijk.

Het is de omgekeerde wereld dat de VS nu tegen de Palestijnen zeggen: “ga praten met Israel, dat is veel beter”. In de nieuwsberichten volgen de meeste media slaafs dat idee. Dat Israel het internationale volkenrecht al tientallen jaren aan zijn militaire laars lapt, ach, daar hebben we het nauwelijks meer over.

Lees ook ‘Palestijnse staat is in ieders belang’ en ‘Obama’s Palestinian Veto: Let’s Be Honest’.

Meer commentaren | Meer mediacommentaren

Written by Bert Ernste

september 22nd, 2011 at 2:16 pm

Nederland Madurodam?

leave a comment

Foto fietsenstallingVanuit het buitenland bekeken ziet het gebeuren in Nederland er vaak wat Madurodammerig uit.

De discussie over de politiemissie in Afghanistan (zie hieronder) is gewoon verwarrend. Groen Links bedong een training van achttien weken in plaats van zes en ineens gaan de nieuwsberichten over zes en acht. Nou was het al een uiterst vreemd verschijnsel dat Nederland in Kunduz een drie keer zo lange training zou gaan geven dan in de rest van het land. Zoiets van: goedgetrainde agenten in Friesland (is achttien weken genoeg?) en in de rest van Nederland rauwdouwers van agenten, die van wet en (mensen)recht geen weet hebben en nauwelijks een bon kunnen schrijven. Een Haags, papieren compromis, dat in de harde werkelijkheid van Afghanistan geen stand zou houden. Sterker, in de bureaucratie van de Noordatlantische Verdragsorganisatie (NAVO), lijkt de Haagse oplossing al niet te passen.

En toen was er een reddingsactie in Libië. Een helikopter van de Nederlandse marine zou een Nederlander en metgezel ophalen. Waarom dat nodig was, is nog steeds onduidelijk. Was de man zo belangrijk of in gevaar? Een chartermaatschappij beweerde dat Nederland gewoon een vliegtuig had kunnen huren. De actie was verder zeer knullig voorbereid. Sorry, sorry, klonk het in de tweede kamer.

Sorry, sorry, ook na de executie van een Nederlands-Iraanse vrouw in Iran, waar de Nederlandse diplomatie amateuristisch op had gereageerd. En opnieuw excuses nadat bleek dat er bij de marine veel meer corruptie en wangedrag was op hoog niveau dan de minister aan het parlement had verteld, c.q. aan de minister was verteld.

Dat is veel geklungel op een rij en het parlement laat het ondanks kritische geluiden uiteindelijk allemaal passeren. Nederland lijkt dan echt een beetje Madurodam, zeker gezien van afstand.

Meer commentaren

Written by Bert Ernste

maart 30th, 2011 at 1:14 pm

Obama in Brazilië

leave a comment

Aanstaand weekeinde (19-20 maart 2011) bezoekt de Amerikaanse president Barack Obama Brazilië (en daarna Chile en El Salvador). De New York Times schrijft er een interessante voorbeschouwing over. Volgens de krant heeft Braziliës nieuwe president Dilma Rousseff inmiddels bewezen geen marionet van de vorige president te zijn, zoals sommigen vreesden. Als econoom heeft Rousseff een duidelijk andere stijl en op onderdelen ander beleid dan het politieke dier president Lula.

President Rousseff lijkt bijvoorbeeld strenger op het gebied van mensenrechten, onder andere in Iran, waarmee president Lula vrij nauwe betrekkingen onderhield. Ook wil zij de relaties met de Verenigde Staten verbeteren, wat onder meer ruimte geeft voor de eventuele aanschaf van jachtvliegtuigen van Boeing. Onder president Lula leek die opdracht naar Frankrijk te gaan. Verder heeft Rousseff het aangedurfd om een aantal bezuinigingen door te voeren. Die zijn hard nodig, de staatsuitgaven dreigen de pan uit te rijzen. Het budget voor het succesvolle anti-armoedeprogramma Bolsa Família is overigens vergroot.

Volgens de New York Times is de kans groot dat president Obama beter uit de voeten kan met Braziliës nieuwe president dan met president Lula, van wie Obama ooit zei: “I love this guy. He’s the most popular politician on earth.”

Meer Brazilië

Written by Bert Ernste

maart 18th, 2011 at 12:15 pm