Bert Ernste – Utrecht | São Paulo • weblog

Brazilië, West-Papua, media en meer

Archive for the ‘eerste wereldoorlog’ tag

Dodenherdenking

3 comments

Foto van gedenkplaat voor gesneuvelden in woII

Gent (België) 2018

Dit gedenkteken is gewijd aan de eerste wereldoorlog (waarin Nederland neutraal bleef) met daaraan toegevoegd twee plaquettes over oorlog 1940-’45.

> De Eerste Wereldoorlog snel verteld

Written by Bert Ernste

mei 4th, 2022 at 5:22 am

Oorlog 1914-’18

one comment

Foto van gevel met afbeeldingen uit oorlog

Foto van straat met gevel met schilderingGent (België) 2018

Boven de gedenkplaat die gisteren op dit weblog stond, staan deze muurschilderingen over de eerste wereldoorlog.

Written by Bert Ernste

mei 14th, 2021 at 5:27 am

Eerste wereldoorlog 1914-’18

one comment

Foto van herddenkinsplaquette oorlog 1914-'18

Gent (België) 2018

Een gedenkplaat in het Belgische Gent voor de oorlog 1914-’18, waarin Nederland neutraal bleef. Nederland had wel de mobilisatie van de strijdkrachten bevolen.

Written by Bert Ernste

mei 13th, 2021 at 5:28 am

Oorlog!

one comment

Foto van plakkaat met oorlogsproclamatie

Foto van PlofsluisBunnik (Utrecht) 2018

Gorinchem is een vestingstad, die deel uitmaakte van de Hollandse Waterlinie.

Deze proclamatie vanwege de eerste wereldoorlog (waarin Nederland neutraal bleef) zag ik in het Waterliniemuseum gevestigd in het Fort bij Vechten nabij Utrecht.

Zie ook eerder op dit weblog: Plofsluis (tweede foto) en Fort bij Vechten.

Written by Bert Ernste

augustus 5th, 2020 at 5:27 am

Mobilisatie 1914

2 comments

Foto van onderschedingsteken

Foto van A.E. ErnsteMobilisatiekruis 1814 – 1918

Deze onderscheiding, het mobilisatiekruis 1914- 1918, kwamen we tegen bij het uitruimen van het ouderijk huis.

Mijn grootvader A.E. Ernste (*1892 Batavia – †1940 Doetinchem) kreeg hem voor zijn bijdrage aan de mobilisatie voor de eerste wereldoorlog. Nederland bleef daarin uiteindelijk neutraal. Ik weet niet waar mijn opa mobilisatiedienst heeft gedaan, wel dat hij bij marine was.

Meer over de mobilisatie in de zomer van 1914

Krantenbericht over de spoorwegen en mobilisatie

Written by Bert Ernste

augustus 4th, 2020 at 5:40 am

Ingang ‘Park van de Duitse keizer’

2 comments

Foto van poortgebouw

Doorn (Utrecht) 2018

Dit is de ingang van Huis Doorn. In mijn jeugd speelde ik vaak in het ‘Park van de Duitse keizer’. Na de eerste wereldoorlog kreeg de Duitse keizer Wilhelm II asiel in Nederland en woonde hij op dit landgoed.

Written by Bert Ernste

augustus 13th, 2019 at 5:25 am

Dazzle boat

3 comments

Foto van schip met dazzle camouflage

London (Engeland) 2015

Dit schip in de Londense Theems, de HMS President, is in 2014 door Tobias Rehberger beschilderd in de stijl van de dazzle camouflage, waarmee vooral in de eerste wereldoorlog werd geëxperimenteerd. Met nogal beperkt succes, zo lees ik.

Het idee van deze ‘verwarringscamouflage’ is niet om het schip minder zichtbaar te maken, maar om het moeilijker te maken de positie, koers en snelheid in te schatten.

Er was kritiek op het project om dit schip te beschilderen om het uitbreken van de eerste wereldoorlog te herdenken, in 2014 honderd jaar geleden. Die vreselijke oorlog te benaderen als een cultureel iets, viel niet bij iedereen in goede aarde.

Written by Bert Ernste

februari 27th, 2016 at 6:34 am

Doorn: poort van ‘park van de Duitse keizer’

2 comments

Foto van bovenkant van metalen poort van park

Doorn 2014

Poort van het ‘Park van de Duitse keizer’, zoals we dat in mijn jeugd noemden. Na de eerste wereldoorlog kreeg keizer Wilhelm II van Duitsland in Nederland asiel en vestigde zich na een tijd op kasteel Amerongen in Doorn.

Zie ook Doorn: enge oude vrouwtjes en de Duitse keizer (Jeugdherinnering).

Written by Bert Ernste

juni 14th, 2015 at 6:34 am

Oorlog is nog erger dan je denkt

leave a comment

Detail van Picasso's schilderij GuernicaAl tijdens mijn militaire training (voor mijn dienstplicht) was ik diep onder de indruk van de verschrikkingen van oorlog. Dat zat in ‘details’. We leerden dat het soms moeilijk is om de bajonet terug te trekken uit de buik van de vijand, die je net hebt doorboord. Dan moest je hem van de bajonet aftrappen. Ook de les anti-personeelmijnen was er zo een. We leerden dat er mijnen waren, die als je erop trapte, een meter (buikhoogte) omhoog schoten en dan pas explodeerden. De rondvliegende brokstukken hadden dan dodelijk effect in een cirkel van honderd meter. Gruwelijk, vond ik toen al.

Later las ik boeken over de eerste wereldoorlog, die vreselijke loopgravenoorlog waarin soldaten zich uit de loopgraven omhoog werkten om vervolgens vaak neergemaaid te worden door mitrailleurvuur. Of ten koste van vele doden honderd meter grond wonnen om die de volgende dag tegen eveneens grote verliezen weer te moeten prijsgeven. De Regeneration-trilogie van Pat Barker maakte enorme indruk op mij.

De boeken over de tweede wereldoorlog, die ik las, lieten een minder bloedige oorlog zien, maar dat is natuurlijk een vertekend beeld, mede gevoed door propaganda. Oorlogsmisdaden door de overwinnaars, de geallieerden, zijn zwaar onderbelicht, maar wel te vinden: hier en hier. De wreedheden aan Duitse en Japanse kant werden natuurlijk breed uitgemeten.

Tijdens de zogenoemde politionele acties in Nederlands Indië, toen Nederland het onafhankelijkheidsstreven van de Indonesiërs trachtte te onderdrukken, liet ons land zich trouwens ook niet onbetuigd, al wordt dat nog steeds -grotendeels- onder tafel geveegd.

Indrukwekkend was ook The sorrow of war, a novel of North Vietnam van Bao Ninh, een van de eerste romans uit Vietnam over die akelige oorlog die de Verenigde Staten meenden te moeten voeren in de strijd tegen het communisme. Als je zo’n boek leest, besef je hoe zeer ons beeld van het wereldgebeuren bepaald wordt door een westerse manier van kijken, gesteund door Hollywood. Bao Ninh liet zien en vooral invoelen hoe vreselijk de Vietnamoorlog was geweest voor de Vietnamezen.

Op 15 januari 2013 verschijnt een nieuw boek over de verschrikkingen die de VS mede namens ons aanrichtten in Vietnam: Kill Anything that Moves: The Real American War in Vietnam van Nick Turse. Turse interviewde talloze Vietnamezen om een beeld te krijgen hoe de oorlog was voor de andere kant. Daaruit rijst het beeld dat de Vietnamoorlog nog veel erger was dan we weten. Oorlogsmisdaden zoals het beruchte My Lai, een dorp dat werd uitgemoord, zijn geen incidenten.

Een van de geïnterviewden stelt Turse een pertinente vraag:

“As I was wrapping up my interview, Pham Thang asked me about the purpose of the last hour and a half of questions I’d asked him. Through my interpreter, I explained that most Americans knew next to nothing about Vietnamese suffering during the war and that most books written in my country on the war years ignored it. I wanted, I told him, to offer Americans the chance to hear about the experiences of ordinary Vietnamese for the first time. ‘If the American people know about these incidents, if they learn about the wartime suffering of people in Vietnam, do you think they will sympathize?’ he asked me.”

Ik ben er niet gerust op …

In dit zeer lezenswaardige artikel trekt Nick Turse parallellen met de oorlog in Irak. Er is weinig veranderd. Lees ook deze indringende bespreking van het boek van Turse.

Oorlog is nog véél erger dan je denkt en ontspoort -klaarblijkelijk- altijd.

Meer opinie