Parijs 2007
Bij het Rodin Museum in Parijs staat bovenstaand standbeeld van De Denker (Le Penseur). Van dat bekende beeld van Auguste Rodin (foto rechts) bestaan vele versies.
Archive for the ‘europa’ tag
Sacré-Cœur Paris
Parijs 2007
Een blik over Parijs met de Basiliek van het Heilig Hart (Sacré-Cœur) op de achtergrond.
Notre Dame de Paris
Parijs 2007
Beeld op de Notre Dame van Parijs.
Het gaat om een zogenoemde grappigheid, een drôlerie: “Op de balustrade van de westgevel zitten de drôleries van de Galerie des chimères. Deze monsterlijke figuren werden door ambachtslieden aangebracht als vrolijke noot of dienden ter afschrikking van demonen. De originele figuren werden in de 18e eeuw verwijderd, omdat ze in de loop der eeuwen vervallen waren, waardoor er soms fragmenten naar beneden vielen. In de 19e eeuw bracht Viollet-le-Duc nieuwe figuren aan.” Bron.
Musée d’Orsay
Parijs 2007
In het voormalige treinstation Gare d’Orsay in Parijs is tegenwoordig een fraai museum gevestigd (Musée d’Orsay).
Even dacht ik dat dit misschien het station was, waar in 1895 een stoomtrein door de voorgevel reed, maar dat blijkt het Gare Montparnasse te zijn. De sporen lagen hoger dan het straatniveau, waardoor de trein als het ware vanaf de eerste verdieping door de gevel reed en op straat viel. Het leverde een iconische foto op.
Vanwege de Braziliaanse connectie vermeld ik nog even dat het stoommuseum (Mundo a Vapor) in Canela (RS) in Brazilië een voorgevel heeft, geïnspireerd op dit treinongeluk. Eerlijk gezegd is het een nogal lelijke replica van de treincrash.
La tour Eiffel
Parijs 2007
Een traditioneel plaatje met de Eiffeltoren hoort er tijdens een bezoek aan Parijs ook bij.
Een democratisch communistisch Europa
De stofwolken van de verkiezingen zijn opgetrokken. En stof was er. Door de campagnes van de politieke partijen, maar zeker ook door het gehijg van de media, die al het nieuws en alle debatten voortdurend als buitengewoon spannend en beslissend brachten. Het is niet voor niets dat Fokke en Sukke nu moeten afkicken.
Helaas was er ondanks al het gekrakeel en opgeworpen stof maar weinig (fundamentele) keuze. Het ging, alle felheid ten spijt, toch vooral over accenten. Er was geen enkele partij die voorstellen deed om de economie nu eindelijk eens echt onder democratische controle te brengen, zodat we niet meer gepiepeld kunnen worden door vuige financiële instellingen, die ons woekerpolissen en woekerhypotheken verkopen en ons een financiële en economische crisis bezorgden, die zijn weerga niet kent. De belastingbetaler mocht de grote banken redden. Desondanks bepalen ‘de financiële markten’ nog steeds in vergaande mate het regeringsbeleid van de landen in de Europese Unie. Na elke maatregel, die overheden nemen, kijken we met zijn allen (de media doen ook weer mee) zenuwachtig naar de beurs of die een en ander wel goedkeurt.
Het huidige Europa, dat vooral die financiële markten bedient en in veel mindere mate haar burgers (werkgelegenheid!), heeft duidelijk geen antwoord op de crisis. Het botte bezuinigingsbeleid, aangestuurd door diezelfde financiële markten inclusief het Internationale Monetaire Fonds, gaat de economische crisis alleen maar verscherpen. De bezuinigingen die Europa (wij) oplegt aan onszelf en vooral aan zwakke landen als Griekenland, Spanje en Portugal maken de situatie alleen maar erger. Natuurlijk moeten de overheidsfinanciën op orde worden gebracht, maar hard bezuinigen in tijden van crisis werkt totaal averechts.
Ondertussen zijn simplistische oplossingen als Griekenland uit de Eurozone schoppen of Nederland laten uittreden evenmin een antwoord op de crisis. Daarvoor hangen de landen van de Europese Unie te veel samen.
Helaas was er bij deze verkiezingen geen enkele partij die een een democratisch communistisch Europa durfde voor te stellen, zoals Ilja Leonard Pfeijffer in Vrij Nederland deed in een zeer lezenswaardig essay. De economie blijft stevig in handen van grote ondernemingen, financiële instellingen en dito markten, die nu wel hebben laten zien dat we van hen geen heil te verwachten hebben.
rss