Brazilië, West-Papua, media en meer
Praag (Tsjechië) 2016
In eerste instantie dacht ik dat het hier om een bestelwagen van een apotheek ging, al vond ik het wel vreemd dat die zo prominent een reclame voor een geneesmiddel tegen depressie voerde. Pas in tweede instantie las ik de de ondertitel: Autumn Dark Ale (Herfst Donker Bier, herfstbockbier?). Het gaat dus om reclame voor bier. Niet misplaatst nu de feestdagen aanbreken.
Praag (Tsjechië) 2016
Praag kent veel fraaie gebouwen. Dit is een grote bierhal annex restaurant, al mag je zoiets moois wellicht geen bierhal noemen. Nog een foto:
Praag (Tsjechië) 2016
Praag (Tsjechië) 2016
Kijk, dat is nog eens een entree, in dit geval naar een chic café-restaurant:
Praag (Tsjechië) 2016
Praag (Tsjechië) 2016
Vindt u de koffie in de Nederlandse horeca ook vaak slap? De espresso, die in Nederland wordt geschonken is meestal veel wateriger dan die in wat ik maar de espressolanden zal noemen, Italië, Spanje, Portugal. Ook de cappuccino lijdt daaronder. Die smaakt in Nederland meestal naar melk met slechts een vleugje koffie, die je nauwelijks proeft, in plaats van naar koffie met melk.
Nu schrijf ik wel ‘in Nederland’, maar ook in Tsjechië bleken de espresso en de cappuccino een slap aftreksel van het origineel. Geldt dat voor heel Europa buiten de espressolanden?
In Londen was de koffie meestal veel beter, zo mocht ik niet zo lang geleden ervaren. Cappuccino, waar je de koffie nog goed in proefde. Heerlijk. Is Londen Europa? Waarom daar wel lekkere koffie en bij ons niet?
Heeft iemand een idee?
Restaurantes por kilo | por quilo (beide schrijfwijzen komen voor) (restaurants per kilo) zijn in Brazilië een bekend verschijnsel. Je gaat langs een zelfbedieningsbuffet, schept op wat je eten wilt, je bord met eten wordt gewogen (de weegschaal verrekent het gewicht van het bord) en na het eten reken je bij de kassa af voor de hoeveelheid eten, die je hebt opgeschept. De prijzen zijn schappelijk. De drankjes, die je bij het wegen bestelt, worden naar je tafel gebracht.
Dat is anders dan in de meeste zelfbedieningsrestaurants in Nederland, waar je een schotel vraagt aan de mensen achter de balie, of een reeds opgeschepte maaltijd uit het buffet pakt. Je stelt in Braziliaanse kilorestaurants echt je eigen maaltijd samen en je ziet dan ook dat veel mensen bijvoorbeeld een visje op hun bord doen en ook een stukje vlees en een worstje. Waarom ook niet? Zo kun je diverse smaken proeven tijdens één maaltijd. Er is ook altijd een uitgebreide balie met salades.
De Wereldomroep had eens een programma over de Braziliaanse keuken en daar kwam ook het verschijnsel kilorestaurant ter sprake. De Nederlandse ‘deskundige’ op het gebied van het Nederlandse restaurantwezen in het programma maakte een wat zure opmerking dat kilorestaurants zuinige Nederlanders wel zouden aanspreken. Een vooroordeel. Precies kunnen kiezen wat je wilt in de hoeveelheid die je wilt, is gewoon prettig.
rss