Bert Ernste – Utrecht | São Paulo • weblog

Brazilië, West-Papua, media en meer

Archive for the ‘internet’ tag

Gepakt door datagiganten

2 comments

Logo van httpseverywhereAi ai ai! Wat zijn we er als consumenten ingetrapt, in de suggestie dat op internet van alles gratis is. We zijn massaal aan de gratis e-mail gegaan van Hotmail, Yahoo of Gmail. Het is natuurlijk eigenlijk van de zotte dat we die bedrijven laten meelezen. Vroeger waren we al verontwaardigd als een postbode een briefkaart las. Dat was geheel terecht, want het is onzin dat je toch niets te verbergen hebt. Communicatie zou gewoon privé moeten zijn.

We zijn massaal naar Facebook, Twitter en Linkedin en andere, zogenoemde sociale media getogen met de suggestie dat ook dat allemaal gratis was. Daar delen we allerhande, soms zeer persoonlijke gegevens. Vooral als je contacten die onvoorzichtig verder delen, ben je de controle daarover heel snel kwijt. (Meer over Facebook en privacy.)

De apps op onze smartphones zijn vooral druk met het terugsturen van gegevens naar het moederschip, alwaar ook die gegevens weer worden opgeslagen, geanalyseerd en gekoppeld.

Inmiddels weten de meeste mensen ergens wel dat we betalen met onze privacy door alsmaar meer gegevens te verstrekken aan de technologiegiganten. Het is een vuig systeem, maar dat verdringen we het liefst. De meesten van ons lezen niet graag een artikel over de slechte kanten van de dominantie van Google of de smoezen van Facebook over privacy. De grote meerderheid voelt zich vastgeweven in het web van dataverzamelaars. Het is gewoon lastig om daaraan te ontsnappen.

Er zijn bijvoorbeeld privacyvriendelijke alternatieven voor Facebook (die vaak ook nog gratis zijn dank zij vrijwilligers), zoals bijvoorbeeld Diaspora*, Tsu en Seen.is, maar die hebben allemaal één groot probleem: iedereen zit al op Facebook. Krijg je netwerk maar eens mee naar een alternatieve club.

De uitstekende (zo lees ik, ik heb er geen ervaring mee) e-maildienst van Google (Gmail) en de prima synchronisatie die Google biedt van agenda, contacten, et cetera geef je niet zomaar op, dat geeft werk. Dat geldt voor de meeste gevestigde dataverzamelende diensten. Het web waar we in vast zitten.

Er zijn alternatieve besturingssystemen voor smartphones (Sailfish, Firefox, Ubuntu), die meer privacy en controle bieden, maar ook hier geldt: je moet er induiken, wennen en moeite doen. De meesten van ons hebben daar geen zin in. Vastgebakken.

Je internet- en slimfoongebruik zo inrichten dat je zo min mogelijk gegevens ‘lekt’, is inderdaad nogal een klus en bovendien nooit waterdicht. Toch zouden we dat véél meer moeten doen. Helaas, we zijn gemakzuchtig, waardoor de tech-giganten met rasse schreden steeds verder in ons leven doordringen. We krijgen er nog eens vreselijk spijt van dat we het hebben laten gebeuren. Tegen die tijd zal ontsnappen nóg moeilijker zijn.

Terzijde: ik heb onlangs mijn accounts bij Facebook, Twitter en Linkedin opgeheven. Op Facebook heb ik leuk contact gekregen met bekenden uit mijn jeugd, dat moet ik Facebook nageven, maar ik heb toch de stekker eruit getrokken. U kunt mij nog vinden op mijn website, dit weblog en op Diaspora* en uiteraard gewoon per e-mail. Onlangs deed ik de smartphone (opnieuw) weg. Mijn reserve e-mail bij Hotmail/Outlook ruil ik binnenkort in voor een betaalde e-mailservice. Geen meelezers meer.

Meer columns

Journalistiek roept veel te snel ‘censuur!’

leave a comment

Foto kop uilIn Nederland lopen discussies over journalistieke mores volgens een vast patroon. Er wordt een misstand in de journalistiek geconstateerd, bijvoorbeeld het interviewen van een minderjarige overlevende van een vliegramp of het inhoudsloze van ‘afzeikjournalistiek’ en vervolgens probeert iemand iets te bedenken om zo’n misstand te bestrijden.

Voor rampenjournalistiek is al herhaaldelijk opgeroepen om te komen tot een gedragscode. Vanwege ‘afzeikjournalistiek’ deed Naema Tahir in het programma Buitenhof het voorstel om te komen tot een vorm van toezicht en Hans Roodenburg pleitte voor een boycot.

Dergelijke voorstellen leidden vrijwel altijd tot ongenuanceerde pavlovreacties van mediamensen en anderen: “censuur!”, “persbreidel!” of bijvoorbeeld “Fatsoenskloof? Afzeik-tv? Accepteer dat treiteren vorm van journalistiek is”. Pardon?

Dergelijke defensieve reacties staan een serieuze discussie over kwaliteitscriteria in de journalistiek in de weg. Wat maakt journalisten zo verschillend van -zeg- artsen, advocaten, financiële tussenpersonen, bankiers, of mensen in het onderwijs, waarvan vrijwel iedereen vindt dat die gecertificeerd en gediplomeerd moeten zijn, onder een toezichthoudend orgaan moeten vallen en zich aan duidelijke gedragscodes moeten houden?

Natuurlijk, aan elke vorm van toezicht / gedragscode / certificering zitten haken en ogen. Dat geldt zeker ook op het terrein van de media, die een hoge mate van onafhankelijkheid en kritisch gehalte dienen te hebben.

Genoemde pavlovreacties slaan echter elke discussie over toezicht / gedragscode / certificering van de (serieuze) journalistiek dood, nog voordat er iets is uitgewerkt. Dat heeft tot gevolg dat de misstanden in de media, en de non-journalistiek waar we nu vaak mee te maken hebben blijven voortbestaan. Door bijna alles in de media onder de noemer van journalistieke vrijheid te brengen verpesten de beunhazen het voor de echte professionals en krijgt de burger steeds minder respect voor ‘de’ journalistiek.

Het zou goed zijn om eerst eens naar een goed uitgewerkt voorstel voor toezicht / gedragscode / certificering van de kwaliteitspers te kijken, alvorens “censuur!” en “persbreidel” te roepen. Bestudeer zo’n voorstel, inventariseer de voor- en nadelen (zullen er zijn) van een professioneel ingekaderde journalistiek, weeg die af tegen de grote nadelen en voordelen (zijn er ook?) van een niet ingekaderde en veel te breed gedefinieerde journalistiek met de uitwassen, zoals we nu hebben. Oordeel dan pas en niet op voorhand.

Een serieus beroep als journalist verdient een steviger basis dan “wij journalisten weten wel wat we doen”. We zien het dagelijks: dat valt vies tegen.

Zie ook De absurde mediacratie verklaard.

Meer mediacommentaren

Written by Bert Ernste

maart 1st, 2012 at 1:35 pm

NRC wordt ‘light’

one comment

NRC Handelsblad wordt steeds lichter qua inhoud in een poging jonge lezers te trekken. Tenminste, dat lijkt mij de enige verklaring. De ‘nieuws’brief van NRC bevatte vandaag onder meer het volgende schokkende nieuws: Waarom ‘Arie Boomsma’ vanmorgen trending is op Twitter en De seksvideo van Jennifer Aniston is online. Waarlijk nieuws dat je niet mag missen in een serieuze krant.

In plaats van zich te onderscheiden door serieuze, doorwrochte duiding van het nieuws (nog steeds hun slogan, ironisch genoeg) glijdt NRC onder invloed van de internethype snel af naar de grootste gemene deler. (Met de accenten gaat het ook niet goed.)

Nieuwsbrief NRC

Meer mediacommentaren

Written by Bert Ernste

maart 8th, 2011 at 8:37 pm

Over dit blog

leave a comment

Tot vandaag plaatste ik hier bijdragen, die op een ander blog stonden dat gaat verdwijnen. Vanaf heden komen hier nieuwe bijdragen.

Een completer overzicht van mijn werk is te vinden op mijn website.

Written by Bert Ernste

februari 16th, 2011 at 11:17 am

NRC op het web: gemiste kans

one comment

NRC Handelsblad is zeer actief op het internet. Het lijkt er evenwel op dat de krant zich met de digitale editie (voor abonnees) blind staart op de nieuwe gadgets: de iPad, smart phones en andere aparaten met kleine schermen. Op een beeldscherm van ‘gewoon’ formaat heeft de digitale editie van NRC grote marges, waardoor de lezer zich een ongeluk scrollt. Dat is wel erg suf van NRC. (Ik schreef er eerder over, hier met illustratie.)

Schermafbeelding NRC digitale editie

Grote marges ook bij de artikelen:

Schermafbeelding NRC artikel met kolommen

In de tekstversie van het artikel hetzelfde probleem. Grote marges, veel scrollen. De voorkeur voor de tekstversie kan de lezer ook niet meer vastleggen, zoals in de vorige versie van de digitale NRC. Dus wie de tekstversie wil lezen (logischer, want anders moet je verticaal én horizontaal scrollen) moet voor elk artikel een keer extra klikken. Niet nagedacht NRC!

Schermafbeelding NRC artikel tekstversie

Meer mediacommentaren

Januari 2010

Written by Bert Ernste

februari 15th, 2011 at 4:17 pm

Generaliseren is onnozel

leave a comment

Internet zou de zwijgende meerderheid een democratische stem geven. Iedereen kan nu zijn of haar mening kwijt op fora, blogs, twitter, facebook, hyves en ga zo maar door. Prachtig.

Het lijkt echter alsof we op school niets geleerd hebben. Op internet generaliseren velen er lustig op los, alsof ze niets snappen statistiek. Als je beide buurmannen ingenieur zijn, wil dat nog niet zeggen dat alle buurmannen in Nederland ingenieur zijn. “Ja, logisch”, zegt iedereen.

De grote meerderheid is echter niet in staat dezelfde logica toe te passen op bijvoorbeeld islamitische buurmannen. Wie wat fora bekijkt over islamieten in Nederland en Europa, ziet meteen dat de meest grove generalisaties gemeen goed zijn.

De terroristen van de aanslagen op de twin towers in New York, op de metro in London en de treinen in Madrid, waren moslims. Moslims zijn echter in overgrote meerderheid geen terroristen, net zo min als in bovenstaand voorbeeld alle buurmannen ingenieur zijn. Hoewel net zo logisch, kunnen talloze mensen blijkbaar deze stap blijkbaar niet maken.

Zo zijn er op forums over Brazilië mensen die op dezelfde manier beweringen doen als “alle Braziliaanse vrouwen zijn hoeren, die op je geld uit zijn”. Wie een reis boekt naar bijvoorbeeld Fortaleza (CE) en daar het feestcircuit induikt zal heel wat garotas de programa tegen komen (meisjes met wie je optrekt, uit gaat, leuke dingen doet en seks hebt – dus niet louter seks). Een groot aantal daarvan zouden wat graag een rijke Europeaan aan de haak slaan. Zie ook Goudzoeksters.

Wie vervolgens denkt dat alle Braziliaanse vrouwen hoeren zijn, zit er niet alleen helemaal naast, maar heeft klaarblijkelijk op school niets geleerd.

Maart 2010

Meer commentaren

Written by Bert Ernste

januari 21st, 2011 at 8:50 pm

Zappende geest

leave a comment

Het is razend populair, het bloggen: op internet een soort publiek notitieboek of dagboek (weblogboek afgekort weblog of blog) bijhouden met bijvoorbeeld losse stukjes of (reis)verslagen. Sommige weblogboeken ontwikkelen zich tot fraaie thematische websites, maar de meeste blijven steken in notities van dertien in een dozijn. “Vandaag zijn we naar de dierentuin geweest.” Veel bloggers stoppen er na korte tijd mee, omdat het toch meer werk geeft dan ze dachten.

Het lijkt zo leuk om als je een wereldreis gaat maken of gaat emigreren regelmatig het thuisfront via een weblog op de hoogte te houden. Vaak blijkt dat thuisfront, ondanks goede voornemens, na een paar bijdragen het weblogboek niet erg meer te volgen. Dat betekent niet dat familie, vrienden en bekenden geen belangstelling hebben. Belangstelling is namelijk niet geheel onafhankelijk van het medium. Sommige mensen vinden het leuk om in de kroeg bij te praten, misschien een keer per jaar, maar houden niet van telefoneren, e-mailen en dergelijke. Anderen e-mailen graag, weer anderen houden daar juist niet van. Weer anderen bellen met grote regelmaat (of sms-en). Regelmatig een weblogboek bezoeken vindt lang niet iedereen even leuk.

Verder zijn mensen in de moderne wereld in zijn algemeenheid gesproken druk en vooral bezig met hun eigen zaken. De overvloed van media, waarover we tegenwoordig beschikken, telefoon, sms, e-mail, blog, twitter, facebook, hyves en andere ‘sociale-netwerksites’, leidt er ook toe dat heel veel mensen inmiddels een ‘zappende geest’ hebben. De aandacht springt van hot naar her en voor je het weet zijn ze dat o zo interessante weblogboek van vriend of familie uit het oog verloren.

Zo’n zappende geest is ook extra ontvankelijk voor populistische oneliners. Even stil staan en nadenken wordt steeds zeldzamer.

Januari 2010

Meer mediacommentaren

Written by Bert Ernste

januari 9th, 2011 at 8:16 pm