Utrecht 2014
Je ziet het steeds meer: winkeliers die hun eigen straffen opleggen onafhankelijk van de aangifte bij politie en de straffen die daaruit eventueel volgen. Slechte ontwikkeling, zoals ik al eerder schreef op dit weblog.
Brazilië, West-Papua, media en meer
Utrecht 2014
Je ziet het steeds meer: winkeliers die hun eigen straffen opleggen onafhankelijk van de aangifte bij politie en de straffen die daaruit eventueel volgen. Slechte ontwikkeling, zoals ik al eerder schreef op dit weblog.
Kent u het woord ‘overlastdonatie’? Ik zag het vorige week voor het eerst bij een vestiging van Albert Heijn. Het woord is buitengewoon vreemd. Het gaat blijkbaar om een systeem waarbij de winkelier zonder tussenkomst van de bevoegde instanties een straf (schadevergoeding) kan opleggen aan bijvoorbeeld winkeldieven.
De nogal agressief gestelde website van de stichting, die een en ander verzorgt, beweert dat de rechtbank de benadering heeft goedgekeurd (vraag over juridische basis op deze pagina), maar je moet zelf op zoek gaan naar de uitspraak, want een directe link geven ze niet. Drempels opwerpen heet dat. Hoe men in beroep kan gaan tegen de ‘overlastdonatie’ vermeldt de site ook niet, wat de eenzijdigheid tekent.
Dat geeft al aan dat er grote haken en ogen zitten aan het eigen rechter spelen door winkeliers, particuliere beveiligers en anderen zonder dat de bevoegde instanties eraan aan te pas komen, zoals ook Folkert Jensma betoogt in Lik op stuk, direct van beveiliger of portier.
Eigenlijk voel je al nattigheid bij het rare woord ‘overlastdonatie’. Donatie? Dan denk je aan goede doelen. Het gaat om een schadevergoeding, die ook nog eens gebaseerd is op een gemiddelde en niet wordt vastgesteld door een onafhankelijke partij. Verhullend taalgebruik. Krom.
De verwarde man, die de dodenherdenking op 4 mei 2010 verstoorde door schreeuwen, blijft nog negentig dagen gevangen zitten.
“Het OM (Openbaar Ministerie) verdenkt de man van ordeverstoring, zwaar lichamelijk letsel door schuld en ‘feitelijke aanranding’ van de koningin en de kroonprins en diens echtgenote. Op dit laatste delict staat een maximumstraf van zeven jaar en zes maanden.” NRC Handelsblad 18 mei 2010.
Wat een wapperende waanzin! Een verwarde man, die op een vervelend moment gilde, wordt verantwoordelijk gesteld voor de paniek die daarna uitbrak en de gewonden, die dat opleverde. Alsof je kunt beweren dat hij dat gewild heeft.
Je geeft de veroorzaker van een auto-ongeluk ook niet de schuld van het dodelijk ongeluk dat de ambulance, die ter plaatse komt, vervolgens veroorzaakt. Immers, als er geen eerste ongeluk was geweest, was de ambulance niet op die tijd op die plaats geweest en was het tweede ongeluk niet gebeurd. Dat leidt natuurlijk niet tot ‘vervolgschuld’. Zo is het ook met die schreeuw.
Over de bijdrage aan de paniek bij de dodenherdenking doordat iemand een koffertje liet vallen en doordat iemand iets van “bom bom” geroepen heeft, praat het OM niet.
Dat OM is overduidelijk hard bezig geweest om juridische slimmigheden te bedenken om de verwarde man van iets ergs te kunnen beschuldigen. Op basis daarvan wordt hij nu, na al weken in voorarrest te hebben gezeten, nog eens negentig dagen (drie maanden) vast gezet op basis van opgeblazen beschuldigingen. Een ordeverstoorder wordt normaliter na een nachtje in de cel met een boete heengezonden.
Het doet sterk denken aan de praktijken in de Sovjet-Unie, waar politieke dissidenten gek werden verklaard om ze vervolgens in ‘psychiatrische’ instellingen op te kunnen sluiten. De overheid verzint gewoon iets om een onwelgevallig persoon opgesloten te kunnen houden. Het verschil is hooguit gradueel.
Mei 2010