De OV-chipkaart is ons verkocht, of liever door de strot geduwd, onder het motto dat het zo gemakkelijk zou worden voor de reiziger. Inmiddels is wel gebleken dat het niet om de reiziger ging, maar om de vervoersbedrijven.
Wie niet anoniem reist en een incassomachtiging afgeeft voor automatisch opladen, moet desondanks een continu voorschot bij de vervoerders inleveren. Voor wie ook per trein reist, is dat bedrag maar liefst Euro 20. Een voorfinanciering dus. Waarom kan de reis niet achteraf via zo’n incasso betaald worden? De vervoerders zitten zo op miljoenen (miljarden?) van de reizigers en trekken daar rente van. Wie zijn geld terug wil moet daar evenwel administratiekosten voor betalen.
Wie een nieuwe kortingskaart van de NS krijgt (de NS vernieuwt elke twee jaar), heeft meestal ineens twee OV-chipkaarten, want het OV-chipkaartdeel van de oude heeft een andere looptijd en blijft dus geldig voor tram en bus.
Het saldo op de oude kaart moet de klant zelf over laten zetten op de nieuwe NS-kortingskaart, ook als dat met Euro 20 overduidelijk gericht was op de trein.
Wie voor eerste klas gekozen had op zijn oude kortingskaart, moet dat voor de nieuwe opnieuw aanvragen.
Over al die complicaties en de door de klant te ondernemen acties staat niets in het begeleidend schrijven bij de nieuwe kortingskaart van de NS. Geen zaak van de NS, moeten ze gedacht hebben.
Alles behalve klantvriendelijk dus.
Verder moet je goed uitkijken welke paal je gebruikt voor in- en uitchecken op stations, waar meerdere vervoerders actief zijn, want elke vervoerder heeft zijn eigen palen. Verrekt onhandig voor de reiziger, vooral als deze ter plekke niet bekend is.
Wie durft er nog te beweren dat dit ten behoeve van de reizigers is gedaan? Nederland heeft er weer een mislukt project bij. De projecttrein dendert evenwel voort, reparatie blijft uit.
rss