Bert Ernste – Utrecht | São Paulo • weblog

Brazilië, West-Papua, media en meer

Archive for the ‘luchtvaart’ tag

Kerstpost in recordtijd naar Indië

one comment

Foto van vliegtuig met bemanning

Foto uit Alles OK! Draaien door schrijver-vlieger A. Viruly, die ook We vlogen naar Indië schreef.

Omslag boek Wij vlogen naar IndiëGisteren kerstmis op volle zee aan boord van de Indrapoera op weg naar Indië, vandaag aandacht voor de recordvlucht van de Pelikaan in 1933: in vier dagen met de kerstpost van Amsterdam naar Batavia.

Ook al, omdat mijn vader, die aan boord van de Indrapoera was, mij wel eens verteld heeft over die recordvluchten.

Foto van vliegtuig Pelikaan

Eigenlijk had de postvlucht met kerstpost in 1933 uitgevoerd moeten worden met de speciaal geprepareerde Zilvermeeuw, maar die bleek op het laatste moment defect. In aller ijl werd de Pelikaan klaar gemaakt, die de vlucht succesvol uitvoerde, ondanks dat het vliegtuig langzamer was.

Foto van Fokker F-VII

De kerstpost kwam op tijd aan en de Pelikaan was vóór het nieuwe jaar weer terug op Schiphol.

Die vier dagen voor de vlucht naar Indië was een hele verbetering vergeleken met de eerste postvlucht van Amsterdam naar Batavia in 1924, die ruim 127 vlieguren kostte, verdeeld over twintig dagen met negentien tussenlandingen.

Dat gebeurde met een eenmotorige Fokker F-VII. Het was een experiment, de terugreis deed het vliegtuig in onderdelen per schip. Hieronder een foto van het aan boord hijsen van de romp.

Foto van aan boord hijsen van vliegtuig

Nederland in het wereldverkeer

2 comments

Scan van kaart uit atlas

Vanwege de herinnering aan mijn vliegreis 65 jaar geleden, die gisteren op dit weblog stond, deze kaart met Nederland in het wereldverkeer. Ik weet overigens niet uit welk jaar de atlas is, waaruit deze kaart komt.

(Kaart groter door erop te klikken.)

Written by Bert Ernste

februari 11th, 2019 at 6:22 am

Naar Curaçao met DC-6 van KLM

2 comments

Vijfenzestig jaar geleden vloog ik met mijn moeder naar Willemstad, Curaçao, waar mijn vader werkte voor de marine. We gingen met een Douglas DC-6, een viermotorig propellorvliegtuig. De snelheid was nog niet de helft van wat nu gangbaar is. Straalmotoren kwamen later. In een oude schoenendoos vond ik deze flight log notes (van de dag na vertrek) en in een fotoalbum zat mijn ticket. Ik was child Ernste.

Mijn moeder was zwanger van haar tweede en gaf onderweg over. “Dan laten die stewards en stewardessen je aan je lot over”, vertelde ze tientallen jaren later nog steeds ietwat verbolgen.

Scan van flight log voor passagiers
 

Het ticket:

Scan van ticket
 

De tickets zaten in een mooie envelop:

Scan van envelop
 

Van de Wikipediapagina over de Douglas DC-6 een filmpje uit 1948 toen de KLM met de DC-6 ging vliegen:

 

Written by Bert Ernste

februari 10th, 2019 at 6:26 am

Alberto Santos Dumont, luchtvaartpionier

2 comments

Foto van schilderij van Santos-Dumont

Foto van zomerhuisPetrópolis (RJ) Brazilië 2018

Dit portret van Alberto Santos Dumont (1873 – 1932) zag ik in het voormalige zomerhuis van de luchtvaartpionier in Petrópolis. Het is nu een (klein) museum (foto – groter door erop te klikken). In Brazilië kom je de naam Santos Dumont vaak tegen, onder andere het lokale vliegveld van Rio de Janeiro is naar hem genoemd.

Santos Dumont had op de koffieplantage van zijn vader in de Braziliaanse deelstaat São Paulo de boeken van Jules Verne gelezen en dat zette hem (gewapend met het van zijn vader geërfde kapitaal) op het pad van de luchtvaart.

Hij experimenteerde in Parijs eerst met bestuurbare ballons, later wierp hij zich op vliegtuigen, die zwaarder zijn dan lucht. Volgens sommigen is hij de eerste die met een vliegtuig met motor vloog. De Amerikaanse gebroeders Wright waren eerder, maar hun verrichtingen waren volgens fans van Santos Dumont niet gestaafd. Hoe dan ook, hij heeft veel bijgedragen aan de luchtvaart.

Omslag van boek De gevleugeldeOmslag van boek O homen com asasSantos Dumont was een kleurrijk figuur, die de societybladen van zijn tijd veel stof tot schrijven gaf.

Aan het einde van zijn leven raakte hij gedesillusioneerd. Hij zou lijden onder multiple sclerose en hij zag met lede ogen aan hoe vliegtuigen werden gebruikt voor oorlogvoering. In 1932 pleegde hij zelfmoord door zich te verhangen.

Arthur Japin schreef een boeiend boek over Santos Dumont onder de titel De gevleugelde. In het Portugees: O homen com asas.

Warm aanbevolen.

Hieronder een krantenfoto van een van Santos Dumonts vluchten met zijn 14bis en een film over de luchtvaartpionier:

Krantenfoto met onderschrift

Written by Bert Ernste

november 24th, 2018 at 6:27 am

Veiligheidscontroles Schiphol strenger dan elders

2 comments

Foto van ingang van SchipholHebt u dat nou ook, dat de veiligheidscontrole op Schiphol uitgebreider is dan in andere landen?

Op Schiphol moet ik altijd mijn rugzak uitpakken. Meestal om niet nader genoemde redenen (vragen levert geen antwoord op) of omdat ‘er zo veel elektronica in zit’. Dat laatste valt reuze mee, het is niet meer dan de meesten bij zich hebben. Laptop, e-reader, telefoon, fototoestel, opladers en een paar kabeltjes en wat los grut zoals een paar usb-sticks. Zelfs toen ik een aantal van die zaken op een volgende reis in de ruimbagage deed, werd mijn rugzak nog steeds extra gecontroleerd. Op de terugweg vanuit diverse andere landen mag steeds alles behalve de laptop gewoon in de tas blijven zitten en ben ik zo klaar. Dat geeft te denken.

Hetzelfde geldt voor de bodyscan. Jaren geleden werd het bodyscanapparaat binnengehaald als de oplossing voor het onaangename fouilleren door zoekende handen. Wat schertst mijn verbazing dat ik op Schiphol elke keer opnieuw na de bodyscan alsnog handmatig gefouilleerd word. Ze vinden nooit wat, want ik haal alles van tevoren uit mijn zakken. Op mijn vraag hoe het kan dat het dure apparaat mij er toch steeds uitpikt, hebben de beveiligers geen antwoord. En ook hier geldt: in de diverse buitenlanden die ik heb bezocht, is een extra fouillering nooit nodig.

Ik begin zo langzamerhand te geloven dat ze op Schiphol extra fanatiek zijn bij de veiligheidscontroles om de rekening prettig te kunnen ophogen. Prettig voor de beveiligingsbedrijven dan, want voor de passagier is vliegen vanaf Schiphol zo geen pretje. Zoals een andere passagier bij de controle op Schiphol laatst zei: “alleen al hierom houd ik niet van vliegen”. Helemaal mee eens!

Epiloog
Foto van internationale treinWellicht zeggen sommigen nu: dan moet je maar niet gaan vliegen. Dat is inderdaad een goed idee, vooral ook voor het milieu. Helaas is er op veel routes geen goed alternatief. Dat geldt zeker voor intercontinentale reizen, nu er nauwelijks meer passagierschepen varen. Ook is het boeken van internationale treinkaartjes vaak ingewikkelder dan het boeken van vluchten, omdat de nationale systemen van de spoorwegmaatschappijen niet goed geïntegreerd zijn in een overzichtelijke website. De trein is vaak duurder dan vliegen, mede doordat de luchtvaart zwaar gesubsidieerd wordt.
Meer over de trein als alternatief voor vliegen hier en hier.

Aanvulling 1 juni 2018: lees ook Sneller treinverkeer kan 133 duizend Schiphol-vluchten schelen, maar vliegen is nog ‘veel te goedkoop’.

Foto van Schiphol van Wikipedia.

Andere tijden: Nederland en koloniën

2 comments

De tijden zijn veranderd. Een poster als deze (uit 1919) zou vandaag de dag niet meer kunnen en dat niet alleen vanwege de verouderde grafiek, maar ook vanwege een symboliek, die we -terecht- niet meer acceptabel achten: de kolonie, die de kolonisator vasthoudt als afhankelijke vrouw.

Meer koloniale geschiedenis

Written by Bert Ernste

mei 24th, 2012 at 8:39 am

Op moeder passen in Tokyo (Jeugdherinnering)

4 comments

Sticker KLM Polar RouteIn 1961 vloog mijn moeder, Johanne Everdina Ernste-de Jong (*1926 Doetinchem – †2018 Doetinchem), met haar vier kinderen mijn vader achterna, die op Nederlands Nieuw-Guinea was gestationeerd. Omdat het luchtruim van de toenmalige Sovjet-Unie verboden gebied was, vloog de KLM via de Noordpool naar Anchorage (Alaska) en Tokyo (Japan) en vandaar naar de luchthaven op Biak, Nieuw-Guinea. Een reis van 24 uur in het zonlicht, wat leidde tot slapeloosheid.

Bij elke tussenlanding moesten we een uurtje het vliegtuig uit. Dat gaf de kans om op de luchthaven van Anchorage een opgezette ijsbeer te bewonderen. Voor de tienjarige knaap, die ik toen was, hartstikke spannend.

Japan was begonnen aan zijn industriële opmars, aanvankelijk door het kopiëren van westerse technologie. Om reclame te maken voor het nieuwe Japan kregen wij kinderen op de luchthaven van Tokyo prachtig blikken speelgoed te leen om mee te spelen terwijl we wachtten op het vertrek naar Biak.

Mijn vader had me gevraagd om op mijn moeder te passen als ‘de man in huis’ en ik nam dat, al was ik pas tien, zeer serieus. Mijn moeder kortte in Tokyo de wachttijd door een gesprek met een Amerikaanse sergeant, die ook moest wachten op zijn aansluiting. Ondanks de afleiding van het mooie speelgoed, heb ik hem heel goed in de gaten gehouden.

Meer West Papua | Nederlands Nieuw-Guinea

Written by Bert Ernste

mei 23rd, 2012 at 8:09 am

Norse vliegwereld

one comment

Foto handkofferDe meeste mensen vinden het inmiddels gewoon, al het gedoe rond vliegreizen, maar ik kan er niet aan wennen. Natuurlijk moet er wel controle zijn vanwege terreur- en andere dreigingen, maar zodra je op het vliegveld aankomt, kom je toch in een wat vreemde wereld terecht.

Na het afgeven van je bagage op Schiphol moet je je paspoort laten zien aan de marechaussee. Dat heeft nog wel iets van ‘leuk, ik ga naar het buitenland’, al valt op dat de marechaussees het meestal niet nodig vinden om een groet te beantwoorden. Nors zwijgend doen de meesten hun werk.

Reis je binnen het Schengengebied dan volgt meteen daarop de controle van je bagage. Ook hier is het personeel overwegend nurks, al zijn er natuurlijk uitzonderingen. Een volzin kan er nauwelijks af. Hoe noodzakelijk de controles misschien ook zijn, is het te veel gevraagd dat het veiligheidspersoneel beseft dat het voor de reiziger vervelend is, zo’n controle? Riem af, zakken leeg, laptop uit de tas, soms schoenen uit. Doe dat met een opgewekt ‘goedemorgen/-middag/-avond’ en zo nu en dan een glimlach, zeg eens iets van “ja, het is even vervelend, maar voor de veiligheid” en het leven zou al veel aangenamer zijn, voor reiziger én veiligheidsbeambte.

Reis je naar buiten het Schengengebied, dan is op Schiphol de bagagecontrole bij de gate. Na die controle moet de reiziger wachten in een soort niemandsland. Er is geen toilet, geen drinkwaterfonteintje en er zijn te weinig stoelen. Bij vertraging geen prettige plek om opgesloten te zitten.

Na dat alles laat in het vliegtuig het tijdschrift van de luchtvaartmaatschappij een vliegwereld vol glamour zien. Wel, die tijd is duidelijk voorbij, al proberen de marketinglui, die het blad maken, ons anders te doen geloven.

Meer commentaren

Written by Bert Ernste

oktober 17th, 2011 at 12:25 pm

Zijn al die veiligheidscontroles normaal?

one comment

We zijn er helemaal aan gewend, aan al die veiligheidscontroles bij grote evenementen en vooral in de luchtvaart. Wie overstapt op een ander vliegtuig, gaat op een reis door diverse van die controles. Laptop uit de tas, riem en horloge af, soms je schoenen uit. Vervelend gedoe. Laten we eerlijk zijn, het is natuurlijk goed dat er controle is, gezien de terroristische aanslagen van de laatste jaren.

Jammer is alleen dat we vergeten dat veiligheidscontroles niet normaal zouden moeten zijn. De veiligheidsbeambten zouden daaruit af moeten leiden dat ze, gezien de overlast die ze (moeten) veroorzaken, minder stuurs en onaangenaam hun werk moeten doen. Overigens is dat niet hun fout, maar een fout van hun management, dat vooral uit is op snel geld verdienen met goedkoop personeel dat vaak maar weinig opleiding krijgt. In de Verenigde Staten is ophef ontstaan over het van top tot teen fouilleren van een zesjarig meisje.

Laten we weer beseffen dat we in beginsel vrij moeten kunnen reizen zonder gedoe. Inbreuk daarop is om divers redenen nodig, maar laten we het als een inbreuk en overlast blijven zien. En maak die inbreuk niet erger door die te laten verrichten door overwegend norse veiligheidsbeambten.

Meer commentaren

Written by Bert Ernste

april 14th, 2011 at 9:12 am

Grappige luchtvaart

leave a comment

Logo KLMOpnieuw de reis Amsterdam – São Paulo gemaakt. Dit keer met de KLM, een rechtstreekse vlucht van een kleine twaalf uur. Een hele zit. Als je het blad van de vliegtuigmaatschappij open slaat, komt je een wereld vol glamour tegemoet. Die fabel blijft maar om de luchtvaart hangen. Maar laten we eerlijk zijn: een vliegtuig is natuurlijk een veredelde bus.

Wat zeg ik, veredeld? Een touring car is vaak comfortabeler. Het klimaat is in een bus beter (in een vliegtuig is de lucht erg droog), een bus is veel minder lawaaiig, de ramen zijn in een bus groter en je ziet er ook nog wat door. In een vliegtuig is het eindeloos donker (nachtvlucht) of zie je eindeloos wolken. Die laatste kunnen wel mooi zijn, trouwens.

En dan het eten in vliegtuigen. Volgens het al genoemde blad van de luchtvaartmaatschappij is dat samen gesteld door topkoks. Hoe durven ze het te zeggen. De porties zijn klein en het eten is zout, maar verder vrij smakeloos. Op onze vlucht zat er meer vet dan vlees in het ‘stoofvlees’. Om te eten moet je priegelen op het kleine dienblaadje vol verpakkingsmateriaal.

Topkoks? De glamour van het vliegen uit het tijdschrift? Een niet bestaande droomwereld. Zou het humor zijn? Misschien denken de luchtvaartbonzen dat we na het lezen van die onzin schaterend van het lachen de lange vlucht maken.

Oktober 2010

Written by Bert Ernste

februari 10th, 2011 at 1:35 pm