Nederlands energie komt voor zo’n dertig procent uit steenkolen. Twee jaar geleden ontstond er ophef over het feit dat Nederland steenkolen betrekt van mijnbouwbedrijven, die op grote schaal de mensenrechten schenden. Dat gebeurt met name in Colombia, Zuid-Afrika en Rusland.
De Tweede Kamer hield een hoorzitting en de brancheorganisaties in de energiesector begonnen een zogenoemde kolendialoog. Nu, twee jaar later, blijkt uit een rapport van de Stichting Onderzoek Multinationale Ondernemingen (SOMO) dat de Nederlandse energiebedrijven nog steeds geen of onvolledige openheid van zaken geven, als het gaat om de herkomst van de in Nederland gebruikte steenkolen. Er is in die twee jaar door de ‘kolendialoog’ nauwelijks vooruitgang geboekt.
In de Volkskrant zegt de branche “Het doel is nog steeds de transparantie te verbeteren” en “Daar wordt nog steeds intensief over onderhandeld”.
Wie gelooft dat nog na twee jaar? De formulering dat daarover wordt “onderhandeld” zegt alles: over transparantie onderhandel je niet, als je een fatsoenlijk bedrijf bent, dat doe je gewoon. ‘Maatschappelijk verantwoord ondernemen’ heet dat. We roepen het wel in Nederland, maar we doen het te weinig.