De afgelopen tijd is er volop gediscussieerd over een verbod op ritueel slachten. Reden voor het wetsvoorstel is het feit dat ritueel slachten onverdoofd gebeurt, wat volgens deskundigen tot dierenleed leidt. Het debat heeft een aantal vreemde trekken.
Ten eerste vraag je je af of er geen belangrijker zaken zijn om je in Nederland druk over te maken. Zoals een economische crisis, die we maar laten gebeuren. De financiële sector, die ons nog maar kort geleden bijna de afgrond insleurde, kan inmiddels zijn gang weer gaan. De weinig maatregelen, die genomen worden, stellen maar weinig voor en lossen de fundamentele problemen niet op. Of het klimaat, waar we inmiddels helemaal weinig meer over horen, als het om doortastende maatregelen gaat.
Maar goed, laten we het hebben over het verbod op ritueel slachten. Dat onverdoofd slachten dierenleed veroorzaakt, lijkt een uitgemaakte zaak. Voorstanders van ritueel slachten beweren wel dat dat niet zo is, mits de slacht helemaal goed wordt uitgevoerd, maar omdat je ervan uit kunt gaan dat de rituele slacht vaak niet precies goed gebeurt, kan dat geen argument zijn. De discussie over de dier(on)vriendelijkheid van ritueel slachten is relevant.
De discussie wordt echter vreemd als de voorstanders van de rituele slacht zich beroepen op een “eeuwenoude traditie”. Dat is natuurlijk totaal geen argument. Een eeuwenoude traditie van bijvoorbeeld vrouwenonderdrukking kan ook geen reden zijn om daar dan maar mee door te gaan.
Nog vreemder is het argument dat het ritueel slachten godsdienstvrijheid betreft. Ook religieus geïnspireerde mensen dienen zich te houden aan de wet. Iemand kan op basis van zijn godsdienst (wanneer is een overtuiging trouwens een godsdienst?) wel menen dat hij homoseksuelen van het dak moet gooien, of zijn vrouw mag slaan, maar dat betekent niet dat hij dat in Nederland dan ook mag doen.
Helemaal idioot is de bewering dat met deze wet een begin wordt gemaakt met onderdrukking en vervolging van joden, zoals in de jaren dertig van vorige eeuw.
Het verbod op onverdoofd slachten is niet meer dan een invulling van het beschavingsprincipe dat je geen onnodig leed veroorzaakt aan dieren. Aangezien het hier om voortschrijdend inzicht gaat, de langzame pas der civilisatie, is een beroep op eeuwenoude tradities zelfs onlogisch.
Of de initiatiefnemers van deze wet niet beter een groter doel hadden kunnen nemen, zoals het dierenleed in de bioindustrie, is een andere vraag. De bioindustrie is vanwege de grote economische belangen en bijbehorende lobbys moeilijker te bestrijden. De campagne tegen ritueel slachten kiest een gemakkelijk doel en is in dat opzicht politiek opportunistisch. Ook is de Nederlandse discussie wat dorps, want je kunt de kwestie niet alleen binnen Nederland bekijken. Onverdoofd geslacht vlees kun gemakkelijk uit het buitenland worden geïmporteerd. Om in dat politieke opportunisme van de voorstanders van een verbod op ritueel slachten een “militant atheïsme” te zien, is echter veel te ver gezocht.
—
PS: Minder vlees eten zou bijzonder goed zijn voor de mensheid. De uitstoot van (broeikas)gassen door veestapels, het beslag op landbouwgrond (zeven kilo graan is nodig per kilo vlees) en een snel groeiend deel van de wereldbevolking, dat zich (meer) vlees kan veroorloven, beloven anders weinig goeds. Dat is evenwel een andere discussie.
rss