Bert Ernste – Utrecht | São Paulo • weblog

De spanning rond Iran stijgt. Een deel van de internationale gemeenschap (lees: de Verenigde Staten en vooral Israel) meent dat militair ingrijpen nodig is, omdat Iran bijna klaar is met een nucleair wapen. Dat is hoogst vreemd. Israel heeft sinds jaar en dag atoomwapens tegen het non-proliferatieakkoord in. Daar is nooit actie tegen ondernomen. Waarom nu wel optreden?

Volgens sommigen is dat omdat Israel een fatsoenlijk land is en Iran niet. Israel is inmiddels echter een schurkenstaat, die al meer dan veertig jaar resoluties van de Verenigde Naties aan zijn laars lapt, de Palestijnen gegijzeld houdt, disproportioneel reageert op aanslagen van de Palestijnen en ga zo maar door.

Dat Iran zich bewapent met zo’n buur is eigenlijk wel te begrijpen. Iran wordt afgeschilderd als de grote boosdoener in het Midden-Oosten. Daar zal veel van waar zijn, maar ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat we ook te maken hebben met sterk gekleurde informatie. Op de recente beschuldigingen van terrorisme tegen Iran is in ieder geval veel af te dingen.

Het lijkt erop alsof we via de media worden klaar gestoomd voor een nieuw militair avontuur in het Midden Oosten, opnieuw op wankele gronden. Hier een overzicht van mogelijke Iraanse dreigingen met als conclusie: die vallen wel mee en bombarderen helpt niet. Vijf redenen om Iran niet aan te vallen. Ook de moeite waard is dit artikel.

Meer commentaren

De discussie tussen voor- en tegenstanders van kernenergie is vooral een ‘welles-nietes’. ‘Veilig’ zeggen de voorstanders, ‘niet als je de risico’s van het afval meetelt’, antwoorden de tegenstanders. ‘Goedkoop’, zeggen de voorstanders, ‘niet als je de investeringen en de kosten voor afval meeneemt’, is het antwoord. ‘Kernenergie is schoon en duurzaam’ beweren de voorstanders, ‘niet waar, kijk naar afval en eindigheid uraniumvoorraad’, stellen de tegenstanders. Daar kom je dus niet uit.

In een breder verband is een sterk argument tegen kernenergie en ook tegen olie/gas als voornaamste energiebron: beide energievormen houden in dat we afhankelijk zijn van enorme staatsinvesteringen en/of van internationale conglomeraten voor de winning van de grondstoffen en de productie van de eindproducten. We trekken ten oorlog vanwege olie, het Midden-Oosten is mede een politiek kruitvat vanwege de oliebronnen daar. Ons energiemodel heeft vergaande politieke invloed.

Rob Wijnberg, hoofdredacteur van NRC Next stelde het onlangs scherp: de vraag is niet of kerncentrales veilig zijn. De vraag is welke maatschappij we willen. Kernenergie leidt tot monopolie van de macht:

[K]ernenergie is, net als olie en gas, een bijna volledig gecentraliseerde, sterk van de staat afhankelijke en ondemocratische energievorm. Kerncentrales bouwen en exploiteren zal, hoe veilig de technologie ook wordt, altijd voorbehouden blijven aan de machthebbers: het grootkapitaal en de staat. Je kunt als particulier nooit kernenergie produceren – al was het maar omdat de kosten voor beveiliging tegen aanslagen, rampen en de verspreiding van gevoelige kennis alleen door staten te dragen valt.

Hoe anders is dat met zonne- en windenergie. Met die bronnen staat ons een bijna volledig gedecentraliseerde energievoorziening in het vooruitzicht. Geen staatsbedrijven of corporaties meer die de levensaderen van onze samenleving in handen hebben, maar individuele burgers en kleine ondernemers die zelfvoorzienend zijn in hun energiebehoefte. Met een investering van circa 10.000 euro ben je nu al verlost van de maandelijkse energierekening en kun je overproductie leveren aan het elektriciteitsnet.

(Rob Wijnberg, Kernenergie hoort bij machthebbers)

Zie ook Hermann Scheer, Solar or nuclear?

Zie verder Crisis: laat ons allemaal meebeslissen over de economie

Meer commentaren

De Europese Unie heeft stilletjes besloten dat etenswaren uit Japan vanaf nu radioactiever mogen zijn dan voorheen. Dat bericht onder meer het Umweltinstituut München.

De Europese Unie past daarbij een regel toe, die na de kernramp bij Tsjernobyl in het leven is geroepen: om voldoende voedsel te garanderen in het geval van een nucleaire ramp, gelden dan andere, minder strenge regels.

De Europese Unie verklaart dit nu van toepassing op de levensmiddelen uit Japan zonder dat er sprake is van een probleem in de voedselvoorziening. Ofwel: we worden aan meer straling blootgesteld dan in de gangbare norm, zonder enige dwingende reden.

Waarschijnlijk is dat vooralsnog geen reden voor grote paniek, maar het mechanisme dat hier werkzaam is, is uiterst kwalijk: in plaats van onze gezondheid voorop te stellen (de gezondheidsnorm simpelweg te handhaven), licht de EU de hand met de regels. Waarschijnlijk vanwege economische belangen. Het is maar dat u de prioriteiten kent.

Meer commentaren

(Dank aan Cappuccino schrijft voor de attendering.)