Utrecht 2015
Interessant hoe gewoontes veranderen. Zo’n dertig jaar geleden stalde iedereen in de buurt zijn of haar fiets in de schuur. De ingang achterom werd dan ook druk gebruikt. Nu zijn er veel mensen die hun fiets dag en nacht buiten parkeren, op straat of zoals op de foto in het park. Sommigen gebruiken hun achterom helemaal niet meer. Dat roept de vraag op waarom dergelijke gewoontes veranderen.
Was de fiets in de jaren ’80 en eerder misschien nog een duur artikel waar je zorgvuldig mee om wilde springen? Zo veel mogelijk in de schuur stallen om hem te beschermen tegen de weersinvloeden en fietsendieven? Maakt de gestegen welvaart dat de fiets nu een veel kleiner deel van ons materiële bezit is, waardoor de meeste mensen zich minder zorgen maken als hij dag en nacht buiten staat?
Of heeft het te maken met een ander gebruik van de openbare ruimte? Soms krijg je de indruk dat heel wat mensen de openbare ruimte als een verlengstuk van hun huis beschouwen. Hele stoepen worden soms ingenomen door tuintjes en zitjes. Voor mensen met kinder- of boodschappenwagentjes en voor rolstoelers soms verrekte onhandig. Zou het steeds meer op straat of in het park stallen van fietsen daarmee te maken hebben?
De fietsen op de foto staan niemand in de weg, hooguit elkaar en de grasmaaier van de gemeente die nu niet meer rond de bomen kan maaien. Verder is er natuurlijk weinig aan de hand. Maar wel grappig hoe gewoontes verschuiven.