Op het pand dat eergisteren op dit weblog stond (tweede foto) staat dit gedicht:
‘Stil zijn in het wild gewemel
van een wereld zo ontzind,
stil, en dromen van een hemel
waar het zwakste overwint’
Het is een gedicht van Jan Engelman.
Brazilië, West-Papua, media en meer
Op het pand dat eergisteren op dit weblog stond (tweede foto) staat dit gedicht:
‘Stil zijn in het wild gewemel
van een wereld zo ontzind,
stil, en dromen van een hemel
waar het zwakste overwint’
Het is een gedicht van Jan Engelman.
In de Utrechtse dichterswijk zijn een aantal gedichten op de gebouwen te vinden. Vanwege de meertalige achtergrond van de bewoners, zijn de gedichten in meerdere talen te lezen.
Op de foto een gedicht en portret van Isaäc da Costa op de hoek van de Da Costakade. Interessant is dat het portret is opgebouwd uit talloze kleine portretjes van bewoners van de wijk.
De dichters die hun namen gaven aan de Utrechtse dichterwijk zijn van nogal christelijke huize. Dat geldt ook voor Isaäc da Costa, zoals blijkt uit dit proefschrift met de titel Isaäc da Costa’s weg naar het christendom, Bijdrage tot de geschiedenis der Joodse problematiek in Nederland door dr. Jaap Meijer.
Utrecht, 2013
Langs de Oudegracht in Utrecht loopt een gedicht. Het gedicht loopt als een lange regel in een stenenrand en het loopt in de tijd: elke week komt er op zaterdagmiddag een letter bij. In de toekomst gaat het gedicht verder langs het Ledig Erf richting Centraal Museum.
Elke zaterdag om 13.00 uur verschijnt een steenhouwer op de gracht met zijn gereedschappen en rijdende werktafel en haalt de straatsteen die aan de beurt is uit het wegdek. Zorgvuldig tekent hij met wat extra handen de letter van de dag af, waarna de beitel in de steen gaat. De kunst is natuurlijk om niet buiten de lijntjes te gaan, want dan worden de letters rafelig. Precies werk. Dat is de meeste deelnemende steenhouwers | beeldhouwers natuurlijk wel toevertrouwd.
Afgelopen zaterdag was de beurt aan Karel Mol, beeldhouwer uit Utrecht, wiens atelier in IJsselstein staat. Letters zijn voor hem geen onbekende, want hij is tevens grafisch vormgever.
Langslopende en -fietsende voorbijgangers kijken verrast naar de activiteiten rond het letter hakken. Velen zijn nieuwsgierig en laten zich het idee van een eeuwigdurend gedicht in steen uitleggen. “De Letters van Utrecht is een gedicht in de stenen van de straten van Utrecht voor en door de burgers van de stad. Een groeiend gedicht, het is nooit af.” De bedoeling is dat elke steen een sponsor krijgt. Er is veel belangstelling. De beeldhouwers, die hun werk meestal doen in de rust van hun atelier, krijgen nu regelmatig camera’s op zich gericht.
In een klein uur is de letter klaar en kan de steen weer de straat in. Afgelopen zaterdag was dat een o van … Dat blijft een verrassing. Het gedicht moet in steen groeien en wordt niet van tevoren geopenbaard.
Nieuwsgierig geworden? Elke zaterdagmiddag om 13.00 uur kunt u terecht (voorlopig nog aan de Oudegracht in Utrecht) om te zien hoe het gedicht weer een letter in steen groeit. Of kijk op de website van het project.
Erro de português
Quando o português chegou
Debaixo de uma bruta chuva
Vestiu o índio
Que pena!
Fosse uma manhã de sol
O índio tinha despido
O português
Fout van de Portugees
Toen de Portugees aankwam
Onder een zware regenbui
Kleedde hij de indiaan
Wat jammer!
Was het een zonnige morgen geweest
Had de indiaan
De Portugees uitgekleed
Oswald de Andrade
Maart 2010