Vorig jaar werd ik op de 29a Bienal van São Paulo aangenaam verrast door muziek van pianist Francisco Tenório Cerqueira Júnior (Tenorinho) uit Rio de Janeiro, zo maar uit een luidspreker met daaronder een tekst over de musicus. (Foto van Wikipedia.)
In 1976, tijdens een tournée in Buenos Aires met een groep onder leiding van Vinicius de Morais en Touquinho, verliet Tenorinho na een show in de kleine uurtjes het hotel, waarna hij nooit meer is gezien.
Later werd bekend dat hij is opgepakt door de geheime dienst van het Argentijnse generaalsregime, gemarteld en vermoord. Zijn dood is gemeld aan de Braziliaanse autoriteiten (ook onder militair regime), maar deze hebben de familie niets laten weten. Het is veelzeggend dat de 29a Bienal deze informatie verzweeg en slechts sprak van een verdwijning.
Tenorinhos instrumentale plaat Embalo uit 1964 geldt als een juweeltje van de sambajazz. Vandaag heb ik hem eindelijk gekocht en hij is inderdaad prachtig.