São Paulo (SP) Brazilië 2014
Archive for the ‘speelgoed’ tag
Tinnen soldaatjes: Cameron Highlanders
São Paulo (SP) Brazilië 2014
Over spelletjes gesproken: met tinnen soldaatjes heb ik nooit gespeeld. Die waren in mijn tijd al wat ouderwets, vermoed ik. Deze zag ik op een tentoonstelling met oud speelgoed in São Paulo.
Pijprokende opa
Na de pijprokers in de kunst van de afgelopen dagen hierboven een opa met pijp, die ik in São Paulo zag, op een tentoonstelling van historisch speelgoed. Zou er vroeger rook uit die mond zijn gekomen? Daar zit een tuitje.
De tweede foto is van van mijn grootvader Johan Evert de Jong (*1894 Groenlo – †1956 Utrecht). Vrij jong overleden, dus ik heb niet zo veel herinnering aan hem. De foto is genomen in het huis aan de Terborgseweg 78 te Doetinchem, dat al eens op dit blog stond.
Mijn grootvader stond eerder op dit weblog met zijn nieuwe auto.
(Tweede foto groter door erop te klikken.)
Blikken Volkswagen Kever | Fusca
São Paulo (SP) Brazilië 2014
Op de foto een blikken model van de fameuze Volkwagen Kever of Fusca, zoals ze in Brazilië zeggen (een verbastering van Volkswagen).
Echte Volkswagen Kever | Fusca 1, 2, 3.
Speelgoed: tollen
São Paulo (SP) Brazilië 2014
Diverse priktollen, die ik zag op een tentoonstelling in São Paulo in Brazilië.
In mijn jeugd heb ik nog wel met tollen gespeeld, al was dat niet met een priktol, maar met een zweeptol, een variant.
Ik heb het altijd een mysterie gevonden hoe tijdens mijn lagere-schooltijd de diverse speelperiodes begonnen en weer afliepen: de knikkertijd en de toltijd en zo. Wie begon ze? Wie liet ze aflopen? Een wonderlijk proces, dat ik nooit heb weten te doorgronden.
Speelgoed: stokpaardjes
São Paulo (SP) Brazilië 2014
Met stokpaardjes heb ik nooit gespeeld. Die ken ik alleen uit oude boeken, waarschijnlijk de leesboekjes van Jan Ligthart.
Op de foto een drietal stokpaardjes, die ik zag op een tentoonstelling in São Paulo in Brazilië.
Doorn: modeltrein en snackbar (Jeugdherinnering)
In mijn jeugd woonde ik in Doorn. De bakker bezorgde nog brood (met een bakfiets), de melkboer bracht melk met zijn bromfiets met een rek waarop de melkbussen stonden. Met een maatbeker goot hij de melk in onze pannen.
Aan de Dorpsstraat was een speelgoedwinkel van de gebroeders de Waal, die zo te zien nog steeds bestaat, maar behalve modelbouwartikelen geen speelgoed meer verkoopt. Op de eerste verdieping stond vroeger het speelgoed uitgestald, waaronder locomotieven en treinwagons van Märklin. Ik draaide er lang om een locomotief heen, want ƒ 35 was veel spaargeld. Toch kocht ik hem uiteindelijk. Hij kon zowel op bovenleiding als op stroom via de middenrail rijden. Opgewonden stapte ik naar huis met mijn nieuwe aanwinst.
Vlak bij ons huis was een bosgebied, waar ik speelde en boompje klom. We waren bang voor de ‘heksen’ in het bos, waar ik eerder over schreef. Later, groot nieuws in Doorn, zijn daar flats gebouwd van wel vier etages hoog. Dat was voor zo’n dorp revolutionair. Wie wilde er nu in een flat wonen?
Veelbesproken was ook een andere nieuwigheid: de snackbar, die op een hoek van het kruispunt bij de hervormde kerk verscheen. Zo nu en dan mochten we daar een zak patat halen, wat in die tijd een kwartje kostte. Patat en andere frituur kocht je bij het loket rechts van de wand met de automaten voor de kroketten, nasischijven en bamiballen. Links daarvan was het loket voor het softijs. Het kleinste softijsje kostte toen ƒ 0,10. Ik leerde al snel dat je een kroket beter bij het loket kon bestellen, want dan kreeg je meestal een verse, krokante. In de automaten lagen ze vaak te lang, waardoor ze slap werden.
Op zaterdagavond verzamelden zich de locale nozems met hun brommers bij de snackbar. Volgens sommigen betekende nozem: Nederlands Onderdaan Zonder Enige Manieren. Aan mij ging het jeugdprotest nog grotendeels voorbij, maar ik begreep wel dat nozems niet goed waren (volgens mijn ouders dan).
Hoe nieuw wij die snackbar en automaten ook vonden, de automatiek was al in de negentiende eeuw uitgevonden in Berlijn. Meer op Wikipedia en in dit uitvoerige artikel.
(Op de tweede foto een automatiek in São Paulo. De eigenaar deed het idee op in Nederland.)