Utrecht 2013
Ineens zag ik hem, die trekbel daar in het bovenlicht van het grachtenpand in Utrecht.
Het deed me denken aan belletje trekken. Kwajongens en kwameisjes die aanbellen en hard wegrennen. Bij een brutalere variant blijven de daders na het bellen staan tot de deur wordt geopend, en rennen dan pas weg, het liefst met de opmerking: “Sorry, ik ben vergeten weg te rennen”, zo lees ik op Wikipedia.
De uitdrukking ‘belletje trekken’ komt uit de tijd dat alle deurbellen nog een trekbel waren, zo’n echte bel, bediend door aan draden te trekken, middels een fraaie trekker bij de deur. Het was de tijd dat mensen in bovenhuizen via een touw de voordeur beneden konden open trekken. Dat gaat nu meestal ook elektrisch.
Grappig hoe de uitdrukking ‘belletje trekken’ nog steeds bestaat en niet is vervangen door ‘belletje drukken’. Net zoals we op de telefoon nog steeds een ‘nummer draaien’ en niet ‘drukken’ of ‘tikken’, al zal de uitdrukking ‘nummer draaien’ zijn langste tijd wel hebben gehad.
rss