De meeste mensen vinden het inmiddels gewoon, al het gedoe rond vliegreizen, maar ik kan er niet aan wennen. Natuurlijk moet er wel controle zijn vanwege terreur- en andere dreigingen, maar zodra je op het vliegveld aankomt, kom je toch in een wat vreemde wereld terecht.
Na het afgeven van je bagage op Schiphol moet je je paspoort laten zien aan de marechaussee. Dat heeft nog wel iets van ‘leuk, ik ga naar het buitenland’, al valt op dat de marechaussees het meestal niet nodig vinden om een groet te beantwoorden. Nors zwijgend doen de meesten hun werk.
Reis je binnen het Schengengebied dan volgt meteen daarop de controle van je bagage. Ook hier is het personeel overwegend nurks, al zijn er natuurlijk uitzonderingen. Een volzin kan er nauwelijks af. Hoe noodzakelijk de controles misschien ook zijn, is het te veel gevraagd dat het veiligheidspersoneel beseft dat het voor de reiziger vervelend is, zo’n controle? Riem af, zakken leeg, laptop uit de tas, soms schoenen uit. Doe dat met een opgewekt ‘goedemorgen/-middag/-avond’ en zo nu en dan een glimlach, zeg eens iets van “ja, het is even vervelend, maar voor de veiligheid” en het leven zou al veel aangenamer zijn, voor reiziger én veiligheidsbeambte.
Reis je naar buiten het Schengengebied, dan is op Schiphol de bagagecontrole bij de gate. Na die controle moet de reiziger wachten in een soort niemandsland. Er is geen toilet, geen drinkwaterfonteintje en er zijn te weinig stoelen. Bij vertraging geen prettige plek om opgesloten te zitten.
Na dat alles laat in het vliegtuig het tijdschrift van de luchtvaartmaatschappij een vliegwereld vol glamour zien. Wel, die tijd is duidelijk voorbij, al proberen de marketinglui, die het blad maken, ons anders te doen geloven.
Meer commentaren