Bert Ernste – Utrecht | São Paulo • weblog

In de diverse opmerkingen, die ik maakte over veiligheid in Brazilië, probeerde ik steeds om het probleem in perspectief te zien, want er wordt vaak overdreven. Ondertussen heeft Brazilië wel degelijk een veiligheidsprobleem, zoals ik ook steeds aangaf.

Ik was er zelf niet, maar nu kwam het toch echt dicht bij: er was een schietpartij in de straat waar ik vaak verblijf. Een buurvrouw stond met een overbuurvrouw te praten, toen twee opgeschoten knapen langs kwamen, hun fiets neergooiden en een pistool trokken. Uiteindelijk hebben ze naar zeggen iets van acht schoten gelost, gelukkig zonder iemand te raken. Gisteren braken inbrekers op klaarlichte dag in in een huis aan de overkant.

Nog steeds geldt dat de borrelpraat van “Brazilië is zo vréselijk gevaarlijk” overdreven is, maar ik moest na het verhaal van de buurvrouw toch wel even slikken.

Meer kort Brazilië

December 2010

Veel landen, waaronder Brazilië, hebben een veiligheidsprobleem, al wordt dat ook altijd overdreven. Huizen zijn in Brazilië standaard dan ook meestal voorzien van hoge hekken en hebben vrijwel altijd tralies voor de ramen.

Dat leidt tot de wat bittere constatering dat de boeven vrij op straat lopen en de gewone burger in een gevangenis zit. Nou ja, je kunt er wel uit natuurlijk.

Meer Brazilië

Ik schreef in dit blog al eerder over veiligheid in Brazilië: over een verzekering tegen verdwaalde kogels, dat het eigenlijk wel meevalt met de veiligheid in Brazilië en over het schrikdraad van de buurman.

Overwegingen en aanbevelingen

U vindt een goed overzicht van overwegingen bij de veiligheid in Brazilië hier en een lijst met concrete aanbevelingen hier.

Laat u vooral niet weerhouden van een reis naar en in Brazilië!

Juni 2010

Meer Brazilië

Koninginnedag. Feest. Nou ja, feest? De televisie laat zien hoe veel veiligheidsmaatregelen genomen zijn, zowel bij de herdenking in Apeldoorn aan de vooravond van koninginnedag, als in Zeeland waar de koninklijke familie koninginnedag viert.

Allemaal naar aanleiding van de gestoorde man, die vorig jaar op de koninklijke stoet in probeerde te rijden.

Is dat nu reden om al die veiligheidsmaatregelen zo op te voeren? De actie vorig jaar was een eenmansactie. De dader is dood. Denken de veiligheidsdiensten nu echt dat we ons vanaf nu altijd en eeuwig moeten op voorhand moeten wapenen tegen individuele dwazen?

Het enige argument om de veiligheid rond koninginnedag op te voeren is de mogelijke voorbeeldwerking van de eenmansactie van vorig jaar. Die zou mensen op ideeën kunnen brengen. Maar is die kans nu zo groot dat er tonnen moeten worden uitgegeven om de plaats van de festiviteiten te veranderen in een vesting? Absolute veiligheid is onmogelijk, probeer die dan ook niet na te jagen.

Veiligheidsmaatregelen zijn nodig, maar we slaan vreselijk door. De veiligheidsdiensten maken zich graag breed en dat lukt beter als we angstig zijn. Bang word je vanzelf, als je al die veiligheidsmaatregelen ziet.

April 2010

Meer korte notities Nederland

Bordje 'Gevaar! Schrikdraad'

De nieuwe buren hebben een ‘elektrisch hek’ (cerca elétrica) laten plaatsen. Dat wil zeggen dat op hun muur, boven op het hek aan de voorkant, langs de dakrand en zo om hun hele huis vier schrikdraden zijn gespannen. Keurig met om de zo veel meter een bordje met een waarschuwing. Een inbreker, die er overheen probeert te klimmen, loopt het risico van een fikse, maar niet dodelijke schok.

Brazilië heeft een veiligheidsprobleem, zoals hieronder al geconstateerd. Iedereen gaat daar anders mee om. De buurman heeft zich helemaal ingedekt met zijn elektrische hek en een alarminstallatie verbonden met een alarmdienst. Sommigen beweren dat je daarmee juist laat merken dat er wat te halen valt. Anderen proberen hun woning er juist niet al te rijk uit te laten zien, bijvoorbeeld door niet alles piekfijn te laten schilderen. Het gebeurt nogal eens dat inbrekers na een schilderbeurt denken “hé, daar zijn nieuwe mensen komen wonen met geld” en hun slag slaan.

Het blijven dilemma’s. Met elke veiligheidsmaatregel schakel je wel een categorie inbrekers uit. De betere, om het maar zo te noemen, ben je niet zo heel gemakkelijk voor. Brazilië heeft een veiligheidsprobleem, zo veel is duidelijk. Ik blijf er aan toevoegen dat het veel minder groot is dan de media en de borrelpraat doen geloven. (Zie hieronder.)

Maart 2010

Meer Brazilië

Brazilië heeft een slechte naam als het gaat om veiligheid. Heel wat toeristen laten zich weerhouden om naar Brazilië te gaan, afgeschrikt door de verhalen. Een verhaal, zoals hieronder over een verzekering tegen verdwaalde kogels, draagt daartoe bij. Dat realiseer ik me, maar is geen reden om zo’n fenomeen dan maar niet te noemen.

Gelukkig valt het met die veiligheid reuze mee. Althans: de verhalen in de media en aan de borreltafel zijn zwaar overdreven. Er is een probleem (zoals in vele landen), maar het is bij lange na niet zo groot, als de verhalen willen doen geloven. Helaas wordt er tegenwoordig vooral in zwart-wittermen gediscussieerd, dus deze nuancering zal ook wel niet overkomen.

Braziliës veiligheidsprobleem beperkt zich grotendeels tot specifieke plekken. Het geweld vindt vooral plaats in en om de favelas (perifere wijken, waar de armen en -helaas- de drugsbendes zitten). Ondertussen is het in Brazilië wel zaak om op je spullen te passen, niet met je rijkdom te koop lopen (keep a low profile) en extra voorzichtig te zijn in stille straatjes.

Dat in acht nemend, is het prima toeven in Brazilië.

Maart 2010

Meer Brazilië

Een dronken man maakt voor ons huis ruzie met een automobilist. Er vallen klappen, dus we bellen de wijkbewakingsdienst. Vuistregel in Brazilië: nimmer zelf reageren. De bewakingsdienst vraagt waar onze straat is. Pardon? Een wijkbewakingsdienst, die de wijk niet kent? De straat loopt nota bene voor hun commandocentrum langs. De automobilist is verstandig en gaat weg. De dronken man koelt nu zijn woede op ons huis, gooit de buiten staande vuilniszak de tuin in en rukt een deel van het aluminium hek uit elkaar en uit zijn voegen.

Weer de wijkbewakingsdienst gebeld. “Er is al iemand langs geweest.” Nee, dus. De bewaker die nu op zijn motor verschijnt, lijkt erg jong voor dit vak. Pizzakoerier lijkt een logischer keuze. Hij zegt dat ze met ruzie op straat niets te maken hebben. Aha!

De dronken man is weg en we hopen dat hij zo dronken is dat hij de weg naar ons huis niet meer terug kan vinden. Toch komt hij nog een keer langs en schopt weer ergens tegen aan, gelukkig zonder verdere schade aan te richten. Weer gebeld. De bewaker op motor die nu verschijnt vraagt opgewekt, om niet te zeggen luchtig: “is de burger verdwenen?”. “Had je dan gedacht dat we die hier voor je vast hadden gehouden?”

Uiteindelijk wordt de man in de kraag gevat. Stomdronken met een fantasievol verhaal dat iemand hem geld voor een klus schuldig is en dat hij daarom boos is. Mensen die hem kennen, zeggen dat hij nooit werkt.

Dilemma: aangifte doen? Dan gaat hij een nacht de cel in, maar is de volgende dag weer vrij. Je denkt aan mogelijke represailles. Hij is overduidelijk niet in staat de schadevergoeding te betalen, die hij nu poeslief aanbiedt. Aangifte doen heeft in dit geval en zeker in Brazilië weinig nut en kost veel tijd. Laat maar lopen. De volgende dag klussen in de hitte. Je zit er niet op te wachten, maar ach.

Februari 2010

Meer Brazilië