Als ik (muziek)videoclips zie, dan vind ik het beeld meestal veel te druk en te overheersend. De beelden overspoelen als het ware de muziek met een lawine van beweging en veel, snelle beeldwisselingen. Al zijn sommige clips als film natuurlijk fantastisch gemaakt.
Deze clip van Anthony’s Putsch doet dat heel anders. Het beeld gaat juist over luisteren. Het oog heeft wat te bekijken, maar het accent blijft op de muziek liggen. Hulde! Leuke muziek trouwens.
rss