Utrecht 2013
Het is herfst. Regen en wind. Daarna een waterig zonnetje.
Brazilië, West-Papua, media en meer
Utrecht 2013
Het is herfst. Regen en wind. Daarna een waterig zonnetje.
Utrecht 2013
Het is herfst. Waterkoud. Bomen verkleuren, blad valt. Hier aan de Oudegracht in Utrecht.
Het Nederlandse weerbericht in de journaals van RTL4 en van de NOS is lang. Veel te lang. Een hele tijd gaat naar het vertellen hoe het weer die dag geweest is (wisten we al), naar foto’s van kijkers (wie zet het journaal aan om kiekjes van onbekenden te kijken?) en dan volgt eindelijk, eindelijk de voorspelling voor de volgende dag en daarna. Interessant trouwens dat ze elkaar daarbij nadoen.
Voor wie in het midden van het land woont, is er nog een probleem. Menige voorspelling vertelt hoe het weer in het noorden en het zuiden zal zijn, of in het westen en in het oosten, maar waar Utrecht en omgeving dan bij horen blijft meestal ongewis.
In Brazilië, 228 keer zo groot als Nederland, is het weerbericht van de televisiejournaals een stuk korter. Per groep van deelstaten (Noord, Noordoost, Centrumwest, Zuidoost, Zuid) wordt zeer beknopt gezegd wat voor weer het wordt, waarbij het accent ligt op de hoofdsteden. Elk van deze groepen deelstaten is nog steeds vele malen groter dan Nederland. Het Braziliaanse weerbericht is véél te kort voor zulke uitgestrekte gebieden. Je hebt er weinig aan, zeker als je buiten de hoofdsteden bent.
Het weerbericht in televisiejournaals heeft daarmee meer iets van een ritueel, waarvan men – blijkbaar overal ter wereld – vindt dat het bij het nieuws hoort. Geschiedenis van het weerbericht.
Tjonge, wat een heisa rond de sneeuw deze vrijdag. De Nederlandse Spoorwegen pasten op voorhand hun dienstregeling aan, in Gelderland gingen de bussen van Syntus de weg niet op. De media pakten uit met fotoseries. Daarop valt te zien dat het voor de zoveelste keer allemaal reuze meeviel, ondanks de weerswaarschuwingen die deden geloven dat er echt extreem weer aankwam.
Wat is dat toch met onze moderne maatschappij? De weerbureaus en de ANWB voorspellen ons met grote regelmaat zware weers- en verkeersproblemen, waarna het meestal helemaal zo’n vaart niet loopt. Zijn die voorspellers zo bang dat ze een keer echt rampweer onderschatten, dat ze nu elk slecht weer maar met alarmsignalen omgeven?
Wat is het toch met de openbaar-vervoersbedrijven, zoals de NS, die op voorhand hun dienstregeling aanpassen (de NS deed dat al heel vaak), waarna dat veelal geheel onnodig blijkt te zijn? Oprechte bezorgdheid over het in de soep lopen van de dienstregeling, of -net als de weersvoorspellers- te bang om fouten te maken? Of is het gewoon bedrijfseconomisch denken? Minder treinen laten rijden kost minder geld, dus wellicht denken ze bij de NS “laten we het weerbericht als excuus nemen”. De reiziger komt op de laatste plaats, dat is inmiddels wel duidelijk uit het hele OV-chipkaartgebeuren.
De titel van de fotoserie op de site van NRC was veelzeggend: ‘Nederland kleurt winters wit, maar laat zich niet kennen’. Hoe zo ‘Nederland laat zich niet kennen’? Het was rotweer en als je erdoor moest heel vervelend, maar meer dan dat was het niet. Zelfs de ooit zo bedaarde NRC huilt mee met de mediawolven: alles moet opwindend klinken, ook als er helemaal niet zo veel aan de hand is.