Zeist (Utrecht) 2023
Archive for the ‘Zeist’ tag
Zeist: Raadhuis
Zeist (Utrecht) 2023
Het Raadhuis in Zeist. Ooit liep er een tramlijn langs:
Zeist (Utrecht) circa 1935
Tramlijn Utrecht – Zeist
(Vermoedelijk) Utrecht 1940 – ’45
Tussen oude foto’s van mijn familie vond ik deze van de tram tussen Utrecht en Zeist.
De geblindeerde lichten van de tram wijzen op de oorlogsjaren, zoals iemand opmerkte in de reacties. Ik had de foto aanvankelijk geschat op 1947, vanwege de plek in het fotoalbum.
Arnhemsebovenweg
Dit is de Arnhemsebovenweg. In mijn jeugd fietste ik een aantal jaren lang op schooldagen van Doorn naar Zeist via deze weg. Aanvankelijk zes dagen per week, maar al snel werd de vijfdaagse schoolweek geïntroduceerd.
Wat was ik trots op de Fongers fiets, die ik daarvoor kreeg toen ik mijn toelatingsexamen voor de middelbare school haalde.
(Foto van Fongers bordje van Wikipedia.)
Driebergen-Zeist: Koffie! Lekkere koffie!
Toen ik klein was, hadden wij geen auto. Autobezit was nog niet zo wijd verbreid als vandaag de dag. Om bij familie op bezoek te gaan, gingen we met de bus naar station Driebergen-Zeist en van daaruit met de trein.
Spannend vond ik indertijd de koffieservice op dat station. Driebergen-Zeist stond bekend om zijn goede koffie en als er een trein stopte, liepen obers met bladen met een koffiekan en koffiebekers langs de trein om koffie te verkopen aan uit de ramen hangende reizigers. Voor een kleine knaap een boeiend gebeuren. Naar verluidt kreeg het treinpersoneel gratis koffie, als ze de stoptijd wat rekten door iets voor de geplande tijd te arriveren of iets later te vertrekken.
Ik kan mij nog goed de groene treinen uit die tijd herinneren. Nu pas lees ik dat deze de bijnaam ‘muizenneus’ hadden (toen nog zonder tussen-n). De postkaart van de ‘muizenneus’ op station Driebergen-Zeist vond ik op deze treinsite.
Ook later, toen ik in Utrecht studeerde, ging ik nog regelmatig over dezelfde lijn naar oma in Doetinchem. Daarvan getuigt dit spoorkaartje dat ik in een oud boek vond. Waarschijnlijk als boekenlegger gebruikt. Zo’n stevig kartonnen kaartje, waar de conducteur met enige kracht een gaatje in knipte, is nu nostalgie. De treinen waren inmiddels de gele ‘hondenkoppen’.